Beren Demirkaya - Duma Duma Dum

Ben bir kuştum öncelerde
Uçardım
Dolanır dururdum öylesine
Ve bir ağaç vardı en yeşilinden
Otururdum gölgesinde
Hayal kurardım hiç hiç sıkılmadan
Ve çocuktum ışıktım umuttum
Mutluluktum
Kadındım özgürdüm insandım
İnsanlara inanırdım

Önce evimi aldın benden
Ardından kanatları yaktın
Kendi gölgene sıkıştırdın çocukluğumu
Sonra haysiyet mi kalır?
Görmem duymam konuşmam sustum
Okumam anlamam merak etmem sustum
Uyudum yedim içtim uyudum
Uyudum uyudum uyudum uyudum
Ve çocuktum ışıktım umuttum
Mutluluktum
Kadındım özgürdüm insandım
İnsanlara inanırdım

Önce evimi aldın benden
Ardından kanatları yaktın
Kendi gölgene sıkıştırdın çocukluğumu
Sonra haysiyet mi kalır?
Görmem duymam konuşmam sustum
Okumam anlamam merak etmem sustum
Uyudum yedim içtim uyudum
Uyudum uyudum uyudum uyudum

Duma duma dum dum
Uyudum uyudum
Duma duma dum dum
Uyudum uyudum