Ara ara göç ettiler bırakarak yoldaşları
gözler yaşlı terkettiler ağlayan gurbet kuşları
gönül ezik, ayrılırken alem duydu feryatları
cana, dosta sarılırken 'döneceğiz” diyordu gurbet kuşları
Sitem sanma ey Allahım, nedir sevenin günahı
mutlulukla kucaklyaşıp tez dönsün gurbet kuşları
çilemiz bu, yazımış buymuş kader aldı hep ahları
iki yudum sevgi için ezildi gurbet kuşları.