Bozan Atuğ - Fark Ediyorum

Kalbim her zaman kırıktı parçaladılar kırıntılarını göremedim,
Hayallerime bir iğne ip bulup,bir araya getirip öremedim,
Sevildiğimi sanıyordum ki zaten ben hiç bir zaman sevilmedim,
Duygularım o kadar saftılarki bakarken elleyemedim.

Benim her kelimem anlamlıdır anlam gözüyle bakana,
Nefret ediyorum herkesten,seviyorum deyipte yalanlara akana,
Ki ben kaybolmuşum dört duvar arasında kendimi aramaktayım,
Kendimi bulamadım hayatta hayat kanalında kendimi taramaktayım.

Gitmeli miyim bu şehirden,arkama dönüp bakmadan?
Değerli olanları götürmeli miyim herşeyi yakmadan?
Herşeyi bırakıp gidicem 2 damla gözyaşı bırakmadan,
Sizde bırakın artık peşimi,daha fazla canımı sıkmadan.

Her sabah öfkeyle kalkıp her akşam zararla uyuyorum,
Biliyorum seven birileri var çok uzakta özlem sesleri duyuyorum,
Sesimi duyanlar sessizliğime bakıp tebessümlü bakarlar,
Gözlerimin içine bakıp birşeyler dercesine yüreğime akarlar.

Her evden çıktığımda kapıyı suratla vuruyorum,sanki bir daha dönmicek mişim gibi,her aklıma geldiğinde unutmaya çalısıyorum,sanki bir daha gelmicekmişsin gibi,her düşündüğümde biraz daha fark ediyorum şişenin dibini,fark ediyorum bir çok şeyi,farkındayım beni sevmeyenleri,yine farklılık peşindeyim kendi istediğim gibi.
Dilime sahip çıkamayabilirim istemeden canını yakabilirim,
Sevdiklerime git diyebilirim,o anki sinirden [o anki sinirden]
Deliyim bunu sende biliyorsun yaparım herşeyi kinim yüzünden,
Yaptığım şeylerde anlam bulamıyorum artık bunlar kimin yüzünden?

Yeter artık haykırdıklarımı çığlıklarınızla susturun,
Gidiyorum,gitmemem için neden bulup beni durdurun,
Beni sözlerinizle değil,kendi ellerinizle vurun,
Artık beni boş verin,gidiyorum kendi hayallerinizi kendinizle kurun.

Sustum beati dinledim inan yazmak çok zor oldu [zorr]
Yazdım sözleri ellerim titreyerek,inan gözlerim doldu,
Aynaya bakarak söz verdim kendime bu track son muydu ? [son]
Bakarken düşündüm gözlerim dolu,hayatımda beni üzen en çok o muydu?

Düşündün mü bitirirken bu aşkı?
Üşüdün mü soğuk bir kış günü bensiz?
Düştün mü kimse elini tutmayacakken düşündün mü beni nedensiz?
Yürüdün mü yürüdüğümüz yollarda tek başına benden habersiz?
Gülmek bu kadar zor olmamıştı neden mi?Çünkü bu beden halsiz.