Bozan Atuğ - Hangi Kalplerin Cehennemindeydin

Her erkeğin dünyasını süslendiren bir kız vardır ya,
Benim dünyam sendin ve süsünü öylece yarım bıraktın,
Hani bazı şarkılar gözde yaş bırakıp aşkı anlatır ya
Şimdi kendi yazdığım şarkılarımda ağlıyorum.

Değer mi? susma cevap ver değdi mi bu olanlara?
Sen yeni başlangıçlarda ben beni bıraktığın sonlarda,
Kendini toparla bozan ne olacak sana sorularına,
Ağlamaklıydım,anlamadılar hep sen vardın gözyaşlarımda.


Huzur için dinlemeyin,mutluluk yok bu şarkılarımda,
Hislerimi varlıklarımı herşeyimi bıraktım ben onda,
İkimizin umutlarıydı mutluluk,varamadık sonuna,
Gel desende derman kalmadı artık ayaklarımda.

Adın dilimi kesti konuşmak istedikçe içimde birikti,
İnan ki satırları bile ağlattı bu söylediklerim,
Sana sözüm yok artık,sen kendi yolunu çizdin,
O yolların sonu gelirse yoksam orada affet beni.


Sen hiç olmamışsın bu kalpte,
Ömrüm seni aramak ve beklemekle geçti bu bedende, Mutluluğumuzdan başka neyi istedim?
Ben bu kalbin cennetine soktum,
Sen hangi kalplerin cehennemindeydin?


Bana bakma,dilim farklı söyler kalbim başka konuşur,
Anlatamadığım bir duygu kalbimde yanar tutuşur,
Bedeni titreten bu hisler sana gel çabasında mı?
Yoksa çık aklımdan mı kafayı yedim bir türlü anlamadım.

Senden duymasaydım inanmazdım,duydum şimdi herkese sağırım
Adını her gece içten içe bağırdım,
Farklıydı her şey,şimdi farkını alkışlıyorum
Kulaklarımdan çıkmak bilmeyen kelimelerinde yaşlanıyorum.

Nedir bu inat bu gurur,yoksa içimdeki korku mu?
Yıprandım onca zaman şimdi çıkıp gelsen doğru mu?
Benim halimden anlaşılıyor sensizlik kimse beni sana sordu mu?
Bırak insanları kendine bile yüzün tuttu mu?

Gerçekten hatırlanmayacak kadar değersiz miydi geçmişimiz?
Rüya değildi yağmur altında bir şeyler hissedişimiz,
Beni o kadar mutlu etmedi arkana bakmadan yürekten gidişin,
Unutmadım,bize dair hiç bir şeyi.