Buğra Milat - Uyuşturucu Eşittir İntihar

Çek bir fırt;diye başlayan muhabbetler.
Elinde uyuşturucu,mafolan bedenler.
Yaş 18 parıltı yok,çökmüş o gözler.
Bilinçsiz adımlar,karanlıkta ilerler.
Elindeki meretten medet uman gençler.
Aileler kahrolmuş.Ne yapsın?Çaresizler.
ilerisi toz duman,mezar gelecekler.
Hatıralar,puslu mutluluk-hepsi geçmişteler.
Geceleri sokaklarda zehir nöbetleri.
Dost dediğinin elinden ölüm nefesleri.
Zıvananda takılı kaldı yaşamın izleri.
Kimindeyse şırınga,ölüm sessizlikleri.
Dikkat et!!Uyuşturucu eşittir intihar.
Hayatın söz konusu,bak bu bir kumar. Kürek gömer,yaşamın söner,bedense yatar.
Azrail erken gelir çocuk.Ölümü sunar.
Her nefeste yaşamla arasında örüldü dağlar.
Kanlar damlar,değil ki gözlerden akan yaşlar.
Beyazın içinde karanlığı yaşadı körpe dimağlar.
Ardından illeti şırıngalayan eller mi ağlar?
Uçurumun tepesinden bakan gözler baygın.
Küçük ellere malı veren köpek,nerede kaygın?
Okul çağı gelmiş ama o çarşaf satıyor.
Anne,babaysa evde (kahrolsun) esrar sarıyor.
Şimdi bir düşün geride bırakacaklarını.
Ya da düşün onu bıraktığında olacakları.
Uyan artık,doğruları sende kafana sok.
Çünkü son pişmanlıkta fayda yok!!!...