Gel gönül cahilin yanına varma
O bilmez halinden şaşırır seni
Türlü türlü hülya içinde durma
Hayal deryasından taşırır seni
Bakma uzaklara gel gör yakını
Avcı isen boşa atma okunu
Namert metahından tutma yükünü
Anlamaz tuzağa düşürür seni
Dost ipek söylerim bitmez ah u zar
Kendini bilmezden hep gelir zarar
Yalvarırsan bari kamile yalvar
Ondan zarar gelmez pişirir seni