Canas Evrad - Gidelim Güneş'in Doğduğu Yere

[Verse 1: Canas Evrad];

Ne zamandır evlisin düşüncelerinle?
Uzun zaman geçmiş sanırım, çünkü yansımış gülümsemelerine bu durum.
O kadar donuksun ki... Bu karanlık saçmalık!
O kadar karamsarsın ki; bu vaziyetin, tamamıyla hastalık!

Her şey böyle yola girer mi sence? He!?
Ağlamaklı suratla mağlup olup bu dirence?
Ve mutluluğun bebekken ağlak mıydı böyle sence, söyle, yoksa;
Gülücük müydü onu mutlu eden öyle beklentisizce!?

Bir şeker... Bir ufak oyuncak...
Biraz da "şefkat" yeter... Bırak onu! O orada oynıycak!
İzle kendini pür-dikkat! Bedenin birazdan uyanıcak!
Şimdiki "seni" gördüğünde bebekliğin kaybolucak...

Oysa şimdi istemez misin o masum halini?
İstemen yeter, alırsın isteyince kendini...
Hadi, "gülümseyip" aç perdeni! Güneş'i al içeri...
Katlet; dertlerini!...

[Chorus: Canas Evrad];

Döndürür geri;
Birden aklını el verip.
Sonrası, birden uyanıp katletmek;
Derdini! Övgüm; bunu methetmek!
"Tarih" yazıcak bu kazancını...
Bari, minnet duy kendine!
Çünkü, yendin sen derdini.
Gidelim; Güneş'in doğduğu yere!...

[Verse 2: Makta];

Galiba biraz sınandım. Ben sevmekten usandım...
Resimleri sakladım; seni eskittim sandım!
Evet, sen haklıymışsın; ben yapamazdım. Bu yüzden affetmiyorum kendimi, evet; haksızım...

Dualara sığındım; kimseye etmedim minnet!
Özlemek... Evet; seni özlemek!
Sabah-akşam dört duvar arasında pineklemek!
Ruhum kafesteyken bile; gelmeni beklemek...

Tek kurtuluşum bu... Hayat zaten zorlu.
Defalarca ölebilirim, çünkü yok bir korkum!
Çünkü sen bile benim bu yönümü bilmiyorsun!
Elimde kalem varken ben; başka birisi oluyorum.

Bazen hissizleşiyorum; canım dahi yanmıyo'!
"Aşk" bunun yanında ne ki? Depremi hissetmiyo'm...
2 kutu hap elimde... Zaten yaşamın faydası yok!
Duvarlar susar; ben susar... Şimdi önümde tek bir yol!...

[Chorus: Canas Evrad];

Döndürür geri;
Birden aklını el verip.
Sonrası, birden uyanıp katletmek;
Derdini! Övgüm; bunu methetmek!
"Tarih" yazıcak bu kazancını...
Bari, minnet duy kendine!
Çünkü, yendin sen derdini.
Gidelim; Güneş'in doğduğu yere!...

[Chorus: Makta];

Başaramam; cesaretim yok...
İstemem esaretini, yok yok...
Gözyaşı akıtan timsahlar çok!
Savunmasızım...
Başaramadım...
Ben yapamadım...
Cevapsızım!...