Canas Evrad - Ritimsiz Piyano Konçertosu

[Verse 1: Şeb-i Arûs];

Bi' yoldaş gerekmez;
Yarılamışken ömrü.
Ömre bak! Şüphe duvarlarıyla örülü...
Evvelinden farketseydim, yanaşmazdım hüzne.
Umursamazlık dururken ne gerek vardı şiire?

Karanlık; pay edilmiş onca aydın gönüle,
Gönlün kurak topraklarına; gözyaşıyla tohum ekilmiş
Ve filiz veren onca tohumu şüphe kemirmiş,
Zaiyat verilmiş onca çabaya rağmen hasat hayal...

Gönül; yanlızlığına terkedilmiş.
Hissiyat; sönük bi' mum,
Çıkar; karanlık bir örtü,
Tebessüm; yalan bi' maske...
Onda gizlenen, bin suratta saflık arıyo ferden yoksun gözlerim, bir umutla.

O Şeb ki titretir dilinde bir duayla sabahı bekleyen biçareyi,
Bi' çareler biçare arıyo çaresizlik ortasında, dem gece!
Kimisi meyde, kimisi duada...
Biçareler bi' çare arıyo çaresizlik ortasında!

Vaktin önemi yok!
Sadece, gece çökünce vuruyo gönle hüznün kalp atışları.
Bi' çehrenin korkusundan, gözün kaçışları...
Dünle aynı geçen günün, aynı günbatımları!

[Chorus: Canas Evrad];

Daha bitmesine kaç yılım var
Yıllandığına yetmez konuklar
Beklemeden bekledim demek olmaz ama çok bekletilenler soğuk oluyorlar
Yani
Bugünü belli dünün
Malayani
Bilinen tüm ünün
Hani gelecekler hayal olur ya öyle sende de boşver havası çok böyle
Yani
Düğünü belli günün Malayani
Olur mu hiç ölüm
Hani geçmişler geleceğe göre rüya oluyor ya öyle bütün dünün.

[Verse 2: Canas Evrad];

Kovalamacamın sonu yok.
Bu husus yararsız
Bugün bana laf eden çoğu düşüncelerim arsız.
Yakamdan düşmeyen bu şoklamalar kendi tekniğiyle ellerinde tuttuklarına kansız.

Nihayet özlemişti vücudunu terkettiği günden bugüne ruhum bugün
Nihayet doğdu doğum günün.
Biraz çabalarsan hatırlarsın unutuyorum demek kaçmaktır
Kaçan korkak olur sense güçlü nazdasın.

Yıllardır sazımdasın.
İşleyen ağır ağır
Gövdemin sol bölgesinde gıcırdayan ağıl
Yıllardır yanımdasın sessizsin az bağır ki
Sesini duymak için kulaklarımı sanıyorum sağır.

Oysa konuşmayan ritimsiz bi' piyano konçertosundaymışcasına sıkılıyor seni duymayan sanıklar.
Mikrofon bugün bende yatıştırmak zor değil ama homurdanıyor sensizliğin dibini tadan tanıklar!

[Chorus: Canas Evrad];

Daha bitmesine kaç yılım var
Yıllandığına yetmez konuklar
Beklemeden bekledim demek olmaz ama çok bekletilenler soğuk oluyorlar
Yani
Bugünü belli dünün
Malayani
Bilinen tüm ünün
Hani gelecekler hayal olur ya öyle sende de boşver havası çok böyle
Yani
Düğünü belli günün
Malayani
Olur mu hiç ölüm
Hani geçmişler geleceğe göre rüya oluyor ya öyle bütün dünün.