Carrion - Kısır Döngü

Chorse:

" Bu son olsun artık kalem kağıda yaklaşmasın lütfen
muson yağmuruna tutulmuş çıplak bir beden gibi titre!
kaç parça yaptık, kaç şarkıdır gırtlak patlatırım
canımı sıkanı anlatırım, engel olamazdı hani bana hiç bir şey? "


Carrion yavaş yavaş eriyor gerçek çehrem gözükmekde
o masum saf insanı istemedi bu beden carrion geri dön
pis bir hava var dışarda günlerdir aradığım benliğimi buldum
defalarca kelime sarf ettim sadece arkadaşlarımca yarım yamalak duyuldum
onca bıkan insan, onca bıktırılan nadide üstad
dostumun bana sessiz haykırışını duymak hiçde zor olmadı
cebimin boş kalmasımıydı acaba tek suç yoksa yargılar mı
acaba ön yargılar bir gün benide infaz öncesi yargılar mı?
ben rapi sevmedim elim kaleme kalem kağıda aşık oldu
kulağıma her saniye fısıldıyan ritimler perçinledi bu sevdayı
sabah saat erken ama yazıyorum bıraksan günlerce yazarım
sen kendinden bi haberken ben her şeyi silip baştan yazmıştım
oturmuştuk birbirimize delice atıflarda bulunmuştuk ve güldük
bunca karmaşa etrafında biz bu ritimlerle büyüdük hakkımız ilerisiydi lakin hala aynı yerde hala aynı hüsran
tabi yaptığımız altı üstü hobi carrion bir abeci
gücümüz yetmedi sesimizi duyurmaya sorun sesimizde değil
tek sorun küresel yapıda, bırakın ısınsın dünya umrumdamı
biran önce son bulsada cihan bizde defolup gitsek
bu kısa yaşam için onca yanlışa karşı direnmesek
az çok dönen bir dille yapıldı bu velet
varlık ile yokluk arasında ki bilgililere yollandı bu velet
yapıyorduk evet çünkü azda olsa zevk alıyorduk
şimdi ise bir sebep kalmadı şevk denilen duyguyu kazanmak zor olacak
bırak şimdi flowu mulowu ritmi kaçırsam ne yazar?
derinden gelen bu bassları duymak istemiyorum artık
ben ehli olmadan ders verdim dervişe
ettiğin endişe, hangi felsefe yeter bu düşünceye sence
artık bağlı kalmam usule! günler bile klişe
işte aynı kelimeler üzerine onlarca satır yazıldı
bana biraz izin verin ruhum yoruldu konuşmakda zorlanırken
şarkı söylemeye mecalim kalmadı bu kısır döngüde
ruhum dinleniyor, sus.. ruhum dinleniyor..


--