Cefa İbret - Çığlık

Yalnızlıkla tesadüfen tanışmış bir insanım,
Tek umudu yazmak olan az kalmış bir
kaptanım,
Saat 10dan ikinci kez geçmekte bu
saatte ,
Kirli gördüğüm her illet kalbimdeki hapiste. Can verdiğim kalbim benim ağlamışti az
önce
Ilk kez yaşardı gozlerim o odamdan
gidince
... aşkını reklam yapma her yerde
Evlat başka dertler var vicdan bitir beyninde. Hiç bu kadar samimi olmamıştım
anlatmalı
Durdurmalı tüm çarkları susturmalı
aptalları
Dünya dönsün bırak boklar etrafında
yalpalansın her kazansın adiler Gübreyi kürekle atarsın. Gizledim hep bir şeyler gırtlağıma
geldiler
Yazdığım bu pis sözleri gelir hadi silsinler
Zor dayandı bünyemdeki dertlerle bu
sözcükler Hendeklerden atlarken dizim yere sürterdii. Terlerdi ellerim vucudumsa sorma git
Temiz sandığım bi ağzı böyle hiç
görmemiştin,
Sevmemiştim zamanında ortam kötü
bilmeliydim
Gitmeliydim anlamıştım saçmalıksa her bi şeydi. Bitmeyen hayallerim...
Yenik düşen ellerim... Karalanmış satışlarda doğrumuydu
beklerim ve sende benle aynı haltı aynı
anda istedin.. Dünya dönsün yalvarmıştım kararmıştı
gözlerim ,
Aptal adam bağırmıştım ben her zaman
bekledim
Bir faydanı görmedim ki doğruları
söyleyim Tamponun mu sıkışmıştı yanlış yolu
vermedin... Beklemekti yanlış yolu seçmemekti ,
Tek seferlik vaad edilmiş aptalca bir
emekti ,
....tuğumun felsefesi insanımsı bi leşti,
Bende kalan duygularsa mantığımla
güreşti...