Celil Kul - Kelebek

Verse:
Dışarıda unuttuğum bir şeyler var;
Çocukluğum, hayallerim,
Cebimde taşıdığım umutlarım var
Kapatma kapıyı lütfen, onlar korkup kaybolurlar.

Yeterince kaybettim zamanı
Zamanla unuttum zamanın nasıl geçtiğini.
İnsanların insanlığı değil de, parayı seçtiğini
Ve tüm insanlığın para gibi gelip geçtiğini.

Geceler geçmiyordu;
Bir şair kaburgaların da şiirler biriktiriyordu,
Bir şair avazı çıktığı kadar susup,
Bir şair yeniden doğup yinede ölüyordu.
Gün aymıyor du yine.
Sanırım dualar bulmuyordu yataklarını.
Tanrı, umursamaz görünüp ensemizdeydi
Ben ise umursamıyordum bütün günahlarımı.

Küçük bir kadın sevdim, kolunda damar yolu.
Ihlamur kokardı hastane koridoru
Sakallarımla oynayıp gülerdi
Elimde saç tokası, şimdi yokluğuna sarılıyorum.

Büyük bir boşluk bu, ne büyük boşluk.
Biz bu dağın sırtlarında ölüme koştuk
Ölüme koştuk hep, önüne düştük
Biz Tanrı'nın kurduğu en güzel düştük.