Cengiz Numanoğlu - Unuttuk Seni

Kölelik ettikçe, biz nefsimize;
Alıştık.. Ahlâktan, dînden tâvize.
Ey Yüce Rabb'imiz ! Ne oldu bize,
Ne oldu da böyle.. Unuttuk Seni..
****
Duygumuz körlendi, hevâ heveste,
Ruhumuz kirlendi, altın kafeste.
Dost aradık durduk.. Nice adreste,
Her kapıyı çaldık.. Unuttuk Seni..
****
Aç kaldık.. Eğildi mağrur başımız,
Yalvardık… Sel oldu gözde yaşımız,
Rahmetinle, doldu taştı aşımız;
Daha ilk lokmada.. Unuttuk Seni…
****
Azgın denizlerde, el açtık Sana,
Ölüm korkuları, dayandı cana,
Lûtfunla sağ sâlim, çıktık limana;
Daha ilk adımda.. Unuttuk Seni…
****
Hastalık derdinden, girdik bir zora;
Bulduk devâsını, yol sora sora.
Bin teşekkür ettik, nice doktora;
Ey devâ sahibi ! Unuttuk Seni…
**** Savaştık.. Cehdettik, düşmanı sürdük,
Bizimle bir safta, melekler gördük.
Zafer çelengini, kibirle ördük;
Öyle sarhoş olduk.. Unuttuk Seni..
****
Her Cuma, doldurduk câmilerini,
Döktük, secdelerde alın terini,
İbretle dinledik, âyetlerini;
Kapıdan çıkarken.. Unuttuk Seni..
****
Yükseldikçe piramitte yerimiz,
Sanki kalınlaştı, hayâ derimiz.
Kat kat oldu, her makyajda kirimiz,
Kartvizit peşinde.. Unuttuk Seni..
****
Verdik çürükleri, ayırdık maldan;
Fakir ne anlardı, petekten, baldan,
Tonlarca ürünü, topladık daldan;
Zekâta gelince.. Unuttuk Seni..
****
Kalpler taş kesildi, nefretle kinle,
Haşır neşir olduk, büyüyle, cinle,
Ey Yüce Rabb'imiz ! Hidâyetinle;
Hatırlat !. Ne olur.. Unuttuk Seni..