Ceza - Dejavu

Seçkin insanların kurduğu galakside bir kara delik ben.
Gördüğüm her şey silik bir fenomen.
Hızla gelişen nesle sahip olamayan her ebeveyn, süper emici bir zihniyetle kalıcı lekeler bırakır en sonunda.
Biyonik olmak ister ancak paranın tadı çok hoş gelir.
Rhyme'larımla beliren dünyamda paraya yer yok.
Esas kavram insanizm.
Liriklerimle yansıyan global isteyişler.
Bu med cezir, dikkat etmek gerekir.
Beyne hükmeder ve bitirir insanoğlunun içindeki bu savaşı.
En iyi olmanın bir tadı var ancak sınırı yok.
Boşa kürek çeken kâğıt geminin kaptanlarına çare yok.
Gemiyi terk eden fare rolüne bürünen kahraman çok.
Boş ver sen kahramandan kork. Savaşı seyreden bir kargayım ben sesim duyulmaz.
Ölümü gökte görmeliyim gökten değil.
Bozulan her düzen zamanla aşınır kökten değil.
Gökten zembille inmedim ve nefret ettim öçten.
Önceden çocuktum aklım ermedi tamam ya şimdi?
Geriye baktığımda yaşadığım bütün olaylar tekerrür ediyor âlemimde.
Kötü bir günümü tekrardan yaşamak istemezken daha da kötüsü gelebilir.
Beklemek rahatsız edebilir.
Aynı şeyi mi yaşayacağım bu paradoks?
Beni yanıltan her fikir, boşa yapılan her zikir.
Havaya karışan tüm zehir (zehirler).
Akıl mı yoksa panzehir mi gerekir?
Gündüzüm, gecem eşit gibi ve her gün ekinoks ve her şey büyülü her zamanki hisse dejavu.......