Cömert - Sıkıntı

Aşk değiştiriyor yerini şarkılarımla,
Sen bensizliğe kavuşsan da ben senden arınamam,
Sensiz şu yarına bak kadın,ne kadarda bitkin,
Yokluğun iş oldukça hayatıma kalbin barınamaz.

Dokunamadım kalanına aşk verdiğin kadardı,
Bir kez olsun varlığınla aşkı utandır,
Ayrılık bana yasaksa sana kuraldır,
İnan ki şarkılarım dahi bütün inancım daraldı.

Hayat bir çizgi ve ikimizinki silik,
Aşk hiç bir zaman özgür olamaz,ayrılık aksilik,
Ben her şeyimi unutup dertleniyorum aksine,
Bu şarkım sana olan hislerimin henüz ilk taksiti.

Aksini yansıtan gökyüzü değil yüzün,
Seni göremediğimden keş bakışlarım üzülür,
Sen bende büyüdükçe büyüdün,dertlerim taştı içimden,
Seni sürükleyip şarkılarıma süzüldü.

Aya yakın bir yerdeyim sakın kapatma perdeni,
Sana her yazışımda gönlümün acıları ertelenir,
Sıkıntı belası hepte Cömert'e mi denk gelir ?
Bittikçe biten tarihime olmayışın denklemi.
Göz göze ve el eleyim kapkaranlık yüreğimde,
Dert denizinde aşk çekilmiyor küreğinden,
Ben aşkı her dakika kovalayan bir müptezelim,
Aşkta sana çarpıldım hem de sonsuz süreliğine.

Beni bulamazsan şarkılarıma sor halimi,
Kader;seni vermese de sana ölümüne talibim,
Beni bakışlarının ışıgında tut,
Sen hiç bir zaman kabullenmesen de sensin sahibim.

Hayal kırıklığıyla bittiyse yaşam,
Onu düşünmeden nefes almak mümkünse yaşa,
İçimden sen değil senli şarkılardır taşan,
Benim kafam,kalbimin ise şarkıları taşak!

Garip değil mi,hayat yoksa biz mi garibiz?
Bazı insanların insan olmadığı bariz,
Bana ne kadınlar ne de sigara kafa yapıyor,
Kardeşim desen,güvendikçe sarpa sarıyor.

Beni hiç biriniz halt edemezsiniz,bir halt olmadıkça,
Aşkı kullanarak iş yaparsan eğer o iş sıçar,
Ben senelerdir aşka yataklık ettim,
Ve başka biri tarafından lekelendi çarşaf.