Cömert - Var Ama Yok

Aç olmasan da yemini hazırladım,
Şarkılarım senden başkasına yazılmadı,
Seni ben anlattıkça sen hiç azalmadın,
Ne adın,ne ben bir kalpte hiç kazınmadım.

Ben hiç haz almadım,yokluğun sarmadı,
Ve senliğim hâlâ dalımda,koparmadım,
Ben bıraktığın gibiyim hiç kıpırdamadım,
Gittiğinden beri kalbim hiç fıkırdamadı.

Bıraksınlar ikimizin peşini,
Bıraksalar ikimizi,aşk anlamını değişir,
Bıraksınlar ikimizi,bu böyle olmalı!
Çünkü içimdeki fazlasıyla gelişti.

Ben fazlasıyla değiştim,hiç zannettiğin değilim,
Kalbim bir tek sana attığında eğilir,
Ömrüm zaten sen olarak yaşamakta,
Seni bırak bana gelsin,bıktım bu kaçamaktan.

Nakarat (x2):

Her şeyim var ama hiçbir şeyim yok,
Seni kaldırdığım hayatıma birazcık aşk inmiyor,
İnan kalemim yoruldu kağıt sallamaktan,
Seni okumaya başladım,oku oku bitmiyor!
Kalbim hem deli,hem delik,
Aşk kimine keyiflenmek,kimine ise kölelik,
Sana ve sanata yönelir yazdığım her şarkı,
Baktığım her parkın utancı var öldük öleli.

Şarkılarım rahmet eylesin bizi,
Kısmet olmayanım;şimdi başka bey'le misin ?
Aşka en iyisi hiç bulaşmamalı insan,
Benim kalbim kanser oldu,benden demesi.

Aşk kimine erdem,kimine elden verilir,
Bazen önden,bazen arkadan gelir,
Ben hiç tavsiye etmiyorum size pişmanlığı,
İnsana yatakta başlıyor düşmanlığı.

Benim yerime bir başkasını düşün,
Seni hiç bir zaman taşıyamaz bence,düşürür!
Dışarda kar yerine her gece buz yağsa da,
Bedenim soğuktan değil,ölümden üşür.

Nakarat (x2):

Her şeyim var ama hiçbir şeyim yok,
Seni kaldırdığım hayatıma birazcık aşk inmiyor,
İnan kalemim yoruldu kağıt sallamaktan,
Seni okumaya başladım,oku oku bitmiyor!