Contra - Oyunun Adaleti

Yolun sonunda gibiyim, içimde hiç bi şey yok iyiye dair
iki bölümle son bulan bi şarkı gibiyim hatırlamanı istemediğim
Lafta kalan gibiyim
Maalesef ki rapin içinde kalan okkalı bi küfür gibiyim
Hızla çıkıyo ayyuka ve durdurmağa cesaret edemez hiç bi mahlukat
Şaşırdı zaten hepsi beş kuruşluk aklıma
Benim ki çok temiz bi gaita öyle olmasaydı bu kadar iyi tecavüz eder miydim aklına
Aslında öyle boş ki sözlerim bi tanenizde yoktur yine de eski kafalı benliğim
Bütün gün odama kapanıp öğrenirken bu boku bi an unuttum bana güvenmiş olan sevenlerimi sevmeyi
Şimdi kurtluluş yok ve zaten önemi yok
Bi elimde kan diğerinde kör bi ok
Kolumda beliren iki çizikte gizli gördüğüm bu kabus maruz kalmadan kapat şu anda kulağına saldıran..


İçimde canavarım kağıdı kalemi koyar önüme karalayıp
Ama bu oyunun adaleti bu
Şu an o kötü sesin odana gelen her boku yalan olsa bile durur içimde canavarım

Hep aynı şarkı sanki dilime dolanan
Aynı yalan sanki şu an sıçılan her bi laf her bi kelime her bi keder
Kafamda her gün bi dert
İçinde bulunduğum bu durumun amına koyim yeter
Ki bitsin bu cehennem yeter ki dursun bu kalp
Nasılsa kolumu kessem yine aynı paslı bıçak
Elinde şeytanın
Durdurmak öyle zor ki kanıma giren o virüsü şimdi temizlemem gerekir ama
Dibe doğru düşerim her zaman bu boku koklayınca düşüşü anlamam
Görevim iyi değildir hiç istemesem de yaşarım aynı sahne yine aynı perde
Şimdi hatırlıdığım tek bi şey var
Tükenmiş olduğum
Bi de az önce kafamı duvara tüm gücümle vurduğum
Artık bi hikayem yok anlatılıcak
Nasılsa geçti yerime beni bitirmiş olan şeytanım..