Burnuma tuttuğum baktım dikende
Birlikte gıdasın alır kökende
Rüzgar esip çiçeklerin dökende
Bir de baktım meyvasında müjde var
Gözüm olmak ister dünyaya radar
Kimi merhaç kimi turuna gider
Ruhlar aleminden ademe kadar
Devri daim gelişinde müjde var
Ademden havvadan gelenden beri
İleriyi görüp dönmedim geri
Dünya ahret iki cihan selveri
Asra göre demesinde müjde var
Dokuz ay on günlük yoldan bu yana
Bir imtihan için saldı cihana
Yaratıkta birdir baba ve ana
Rabbilaiem demesinde müjde var
Ben babamdan geldim babam da benden
Ne sen benden ayrı ne de ben senden
Ateşten topraktan havadan sudan
Kişi bunu bilmesinde müjde var
Şekip ana vatan ana rahmine
Varmak ister küntü kensin demine
Dört mevsim içinde bir alemine
Ağlayıp da gülmesinde müjde var