Depresif Tepki - Kayıp Zaman

atılan iftiralar beni sona doğru yolladı
gelmek istedim sana doğru ama olmadı
herkes girdi işin içine düştük biz ayrıma
yıprattılar bizim hislerimizi durmadan

araya girip fena karıştırdılar ortalığı
doldurdular zalimce seni bana karşı
artık durmak istemediğin yerdi yanım
yalanlara inanarak beni yanlış saydın

onlara inanman hiç doğru değil bu olmaz
ben senin yanlışın değilde doğrunum anla
seni kandırıp yanlışlarla ediyolar ikna
bozulan aramız yara açmakta bağrımda

tatmin olmam hiçbir şekilde bu süreçte
dayanıksızlaşırım ben bu sürüncemede
sarsılmadığı kadarda çok sarsılır bünye
söyle bana değilde onlara inanman niye
gerçekten anlamıyorum anlam veremiyorum
kafamı toplayıpta olaya odaklanıyorum ama
yine olmuyo aklımda hiç mi hiç almıyo
nasıl olurda bu hale geliriz biz diyorum

ta en başta dinlememeliydin o saçmalıkları
boş laf yapmaya çalışan o yarım akıllıları
aklını bulandırıp seni yordular biz zordayız
bunca kötülükte biz artık kayıp zamandayız

kayıplarda yitirdik biz güzel olan düşleri
yokettik derinlerimizdeki mükemmellikleri
atmamaya başladı birbirimiz için kalplerimiz
ayrı ayrı duruyolar sanki tanışmamış gibi

bu suç bizim ayıbımız değil iftiracıların ayıbı
sonuçta biz üstlenemeyiz bu suç kaydını
lakin birbirimizden kopmamız bizim kaybımız
artık tek kalan şey birbirimize olan saygımız