Diken - Kara Toprak

Karanlık bulutlardan damla damla kan düştü
Gözyaşlarıma karışıyor bu yağmur benim
Tahtımdan gözlüyorum geriye gelenleri
Et ve kana bürünen, ölümü yenenleri
Artık benim de dönüş vaktim geliyor
Yürüyorum durmaksızın, ardıma bakmaksızın
Suyu çekilmiş bir ağaç gibi kuruyorum ben
Gözyaşlarımı içenler asla ölmeyecekler

Ah! kara toprağa
Toza, kemiğe büründüm ben

Son andımı içtiğimde
Toza kemiğe büründüğümde
Anmasın hiç kimse benim adımı Vaktiyle geberttiğim ölüm bana diz çöktürüyor
Ne yazık ki bana boyun eğdiriyor
Ah! Ellerim fışkırıyor topraktan çiçek gibi
Kesiyor ellerimi mezarımın dikenleri
Akan kanım ıslatıyor sızlayan ellerimi
Bir daha tutamam ben asla düşlerimi

Ah! kara toprağa
Toza, kemiğe büründüm ben
Ah! kara toprağa
Çok uzaklara gidiyorum ben

Her yanımı sarıyor kollarıyla karanlık
Her yanımda toprak kokuyor geçmişim gibi