Dopamin - Kar Anlık

Sen gittin diye mi kalbime yağıyor karlar
Yüzümün bu beyazlığı sanma ki kardan
Sen soğuksun diye mi İzmir bana çok soğuk
Kalbim alevler saçarken bakışlarım pek donuk.

Fırtınayla taşınmıştı kırık kalbin parçaları
başa sarıp tekrar dinledin mi bir parçamı
Tekrar çatıp kaşlarını hissettin mi yaşlarımı
Sence hayat başladı mı o kalbin hiç taşlandı mı


duymuyor ki kulakların bağırsam da çare yok
boğazımı patlatsam da sen bir belirti yok
al sazımı parçala notalarda duygu yok
ışıkları kapatmayın gözlerimde uyku yok

her sözümde sen varsın sözlük senden ibaret
ve gözümden damladın düştün ordan affet
kıpırdama dur kalbim düşmesin bi afet
kaç kişiyle berabersin hadi itiraf et

gözlerimden akan yaşlar topraklara karışsın
bir fidanla barışsın ve gül olsun kırmızı
benden haber ulaştırsın yarim onu koklasın
koklasın da gerçek aşkın gücü neymiş anlasın

gülmeyecekse yüzün akan yaşlar sebepsiz
giden gelmez unutma giden zaten gereksiz
önemin yoksa hayatında önemi olmasın hayatında
nem olmasın yanağında yeter artık ağlama

yeter artık ağlama kendini harab ettin
cenaze mi çıktı sanki alt tarafı terk etti
başkasını bulursun ama sanma ki unutursun
güz yaprakları gibi kendini kurutursun
anlatamam hiç kimseye içimdedir acım derin
bakıyorum o köprüye sen gelmezsen ben giderim
zor değil yapacağım bırakmam yeter boşluğa
değmez ki biliyorum o yaşar hep mutluca

Avuntular ilaç değil fazla gelir bünyeme
aşk yolunda şehit olsam bakarlar mı künyeme
sus deme... biliyorum duymaz o
karanlık kaçtıkça lambalar sönüyor

Gözlerim seni arıyor en derinlerinde kalbimin
Bağırıyorum, cevapsız kalıyor çağrılarım
Ağlamıyorum, gözlerimden birazcık sen taşıyor
Yanaklarımdan süzülüp ayaklarımın dibine damlıyor

Sessizce damlıyor, tutamıyorum ellerim titriyor
Bulutların üstüne çıkardığım sevgili yerin dibine giriyor
Gözlerimden, ellerimden kayıp anonim bir masal oluyor
Beni çocuk gibi avutan, usulca uyutan bir masal

ışıkları kapatmayın korkuyorum çok karanlık
biliyorum güneş doğcak yağıyo bu kar anlık
siliyorum sözlerimi beğenmeyip tekrardan
yazıyorum el emeği kalp nuru döküyorum

peki sen nerdesin seni arıyor şu kalbim
adını yazıp karalamakla geçiyor saatlerim
unuttum desem de özlerken kafam yastığımda
seni özledikçe kendimi unuttum aslında

aslında baktımda ihtiyacım yok sana
avuntular bile soğuk üşüyorum sarılsana
ben kendime sarılmış donuyorken odamda
kim bilir şimdi o hangi yorgan altında