Dopamin - Tuzla Buz

Seninle açmamıştım gözlerimi yummuştum
Gidişinin ardından sadece uyumuştum
Belki de duymuştum ardımdan dediklerini
Sen kapatmadın üstünü, ben didiklemedim

Mühim değil varlığınla yokluğun aynı da
Yansımana rastlıyorum gördüğüm her aynada
O aynalar kırılsın, tuzla buz olsun
Tuzuyla yansın ciğerin buzuyla kalp donsun

Sen aşkı hak etmeyen iğrenç bi kızın resmi
Sırnaştığın o piçle beni gördüğünde resmi
Yine de küfretmek küfre hakaret demektir
Çünkü küfür bile senin aşk masanda yemektir

Aşk masalda emektir, okurken kalp hislenir
Gerçekte aşk dediğin ihanetle pislenir
İçimde his seli, alıp götürdü seni
İçince bir sövmek için anıyorum ismini

Böyle sövmemin nedeni sen değilsin inan
Kalbimde közler var, hâlâ sana yanan
O közde sevgi pişir, yedir çocuklarına
Senden bi halt olamaz artık en azından işe yarar

Açıldı içe yara, kapanır mı sence artık
Ne pansuman yaptın bana ne de yaramı sardın
Yara mı sandın? düştüğünde kanayanı
sEn yaranın en derinde hiç durmadan kanayanı

Telle duvak düşlüyorken selde bırakıp gittin
Ben o selde boğulmadım, hasret geldi sarıldı
Hasret benim salımdı benim diğer yarımdı
Yokluğunda hayat gibi rüyalar da yarımdı

Ellerimden alındı kurduğum hayaller
hayallerimin yerinde şimdi esiyor yeller
belki de denkler bizi hayatın terazisi
Kaç liraya kiralıktı gönlünün arazisi
-

Yıkanmış bedenler mis kokulu parfümler İçi kirli kapkara ruh, onu kim temizler
Aşk temizler mi kalbi, daha da kirletir mi
Duygularınn çalınması kalbi fakirletir mi

Bir aşka kanar insan böyle, bir de şeytana
Kimine bi mikrofon kimine kağıt dert ana
Dışarda dert ara, fazla gitme uzağa
Uzaktaki mutluluktur düşme sakın tuzağa

Dışarda dert ara okyanusa açılma
Aşk okyanus hasret bi sal ihanetse fırtına
Tonlarca yük sırtıma üstüne bir de yokuş
şarkılar söylerdi bana şimdi nerde o kuş ?

belki de kanatlarını kırdı elleriyle biri
Ne yani yapmaz mı bunu kıskanç herifin teki
sen de uçtun işte öyle kondun her cama
ne bi kanat kırabildim ne dokundum saçına

Şimdi sırıtma ağlamanı da beklemem
Çünkü tuttuğum bu kalem tek adında teklemez
Daha fazla eklemez taştı sabır bardağı
Yıkılsa da biri gönlümün binlerce var dağı

Otuz beşmiş öyle demiş şair yolun yarısına
Lan daha 21'im ben geldim yolun sonuna
Ben ölümden korkmuyorum gülümden korkuyorum
Saplamıştı dikenleri bıçak gibi sırtıma


Belki de bu yüzdendir sırtım yere gelemez
Aşk elekti sen bi çakıl bir tek seni elemez
bir tek sana gülemez bir tek beni sevemez
sen yazıldın kalbe bir kez hiç bir silgi silemez

kulağımda aynı şarkı dilimde aynı şarkı
Gözlerinin ışığıyla yoksa ay mı şaştı ?
DAğlar aştı gönlüm geldi sana takıldı
Yüce olan aşk mıydı? bence akıldı

İlker ÖKSÜZ (Dopamin)