[Nakarat]
bazen ellerim soğuyor, herkes gülüyor
ama o susuyor ağlıyor, gülmüyor
gündüzün karanlığında şairane bir hitap
uykusuzluğa çare değilki aldığım onlarca hap
bitap düştü gölgem bile artık benden çok uzak
tek bi zarfla gönderildi gözlerim bu tek kitap
naçizane bir hediyeydi yalnızlığın ruhuna lakin
gözlerinle gördüğün revaçta şimdi özlenir
kapanırsa gözlerim dilim yokluğuna seslenir
ses verirse anca silinir, gözlerimde nemdir
sindirmek gerekli bazen boşa geçmiş zamanı
bi kaç hatırayla yaşanıyor şimdilerde hayatım
başım yastığa kavuştuğunda uyuyamıyorum velhasıl
içten değil gülüşlerim sanki biraz rahatsız
elem dolanır etrafımda mutluluk yanında hoş
hoşçakal demekde gelmiyo içimden benimle koş
kapkaranlık odamda elimde bitmiş mumla
umudu arıyorum,hayat sensiz boş ya
[Nakarat]
bazen ellerim soğuyor, herkes gülüyor
ama o susuyor ağlıyor, gülmüyor