Dursun Ali Erzincanlı - Gül Bahçesi

Gülü anmak için allah'a sığınıyorum.
Ve yüzümü dönüyorum o'nun gül elçisine
Zaten ne zaman dönsem yüzümü
Kelimelerle gül dokuyorum
Gülü andıkça da gül kokuyorum.

Ey gece, kalbinden geçenleri sustur
Çünkü bu şiir yorumsuzdur.
Bu şiirde gül vardır gül.

Ben gül deyince sen gül ama güle bakma.
Kıpkızıl bir gonca iken tanıdım onu.
Sanki meltem esse uçacak gibiydi
Ani ses duysa sekerata düşecek gibiydi
Oysa kaç kasırgaya dur dediğini
Hadi ey kader oku vuracaksan vur dediğini
Yanımdan esip geçen rüzgardan öğrendim.

Gül dünyanın en güzel hecesiymiş
İşte bu yüzden fecr'e kadar her gece gül gecesiymiş
Ben gül deyince sen gül ama güle bakma,

Kızıl bir gonca iken tanıdım onu
Utanır ve çeker başını
Çeker yaprakları arasına sonra fidan halini alır
Sanki hiç açmamış gibi ve tedirgindir.
Sahile ilk kez vuracak küçücük bir dalga gibi
Cennete düşen ilk yağmur damlası gibi
Bir ceylan gibi, ürken serçe kanadından
Oysa tüm ceylanlar o'nun gözlerine iner susayınca

Gelincik çiçeği karanlıkta fazla kalınca
O'nsuzluğa tutunur, dalga dalga görürsün onu sen
Üzerine ve sonsuzluğa gül kokusu eser.

Ben gül deyince sen gül, ama gözlerime bakma,
Gülün gözlerine döndü gözlerim
Sen o nun kokusuna dayanamazsın
Ben de ayarlayamam bakışlarımı
Ebediyen gülü bir daha anamazsın.
Ey gül siyah ve derin yani gözlerin
Soru ve alev hani gözlerin
Hem kirpiklerine üzülüyorum hem kendime
Birbirlerinden ayrılınca kirpiklerin
Ben gözlerinle doluyorum
Onlar kavuşunca ben gözlerinden oluyorum.

Gözlerin kıymettir. gözlerin kıyamettir.
Gözlerin şekillenmiş ibrahim'in narında
Gözlerin ahhh gözlerin israfil avuçlarında
İlk sur kapanmasıdır kirpiklerinin
İkinci sur açılması
Öldüren ve dirilten allah'ın adıyla

Bir sürme çekilmiş gözlerine
Mikail'in sofrası gibidir gözlerin
Varlık ruhunu doyurur ve kalkar

Sonra sevgili çıkagelir.
Sevgiliye ayrı ikram göz bebeklerin
Ve cebrail'in sesi olur dalga dalga nefesin
Sen alırsın canı gider alemin
Gözlerin kadim sevdaları dokumuş
Gözlerin peygamber kıssaları okumuş
Meryem'in iffetinde kalmış gözlerin

Ey gül ayrılıktan yorgunum
Bu yüzden gölgene uzanmak istiyorum
Uyumadan uzanmak istiyorum
Islanmak istiyorum şebnemlerinle
Nuh'un tufanına rastlamış gibi
Ve düşmek istiyorum gölgenin kuyusuna

Senin için ölmek istiyorum
Hücrelerime varıncaya kadar dağılmak istiyorum
Her hücrede sen ne kadar çok senim olur o zaman
Belkide tüm senler benim olur o zaman

Ey rabbim ölüm meleği bana gelirken gülle gelsin
Beni güldürsün ve gülün gözleriyle baksın bana
Sonra öldürsün…