Ecmeizna - Entrika (ft. Sentez)

Ecmeizna:
Sırrım olup anlatılan cümlelere ihanetim
Sevenleri küstürdük küfredene biat edip
Kündelere riayetim üç sene ye şikayetim
Kendine hasım oldu küflenerek kifayetim

Yine de bir an geçmiyordu zaman kıskacında
Giderek ziyan bekliyordum kanatsız kalınca
Bu ağırlığı taşırım ben tamam kıskanın da;
Dünya bi avuç toprak ben amaçsız karınca

Savaştım kanımla. Misafir bu coğrafya…
Araştır tanımla. Bi santim ruh olmazsa.
Neye yarar bu beden. Zira hiç kum oynatmaz.
Karanlık çukurlarda bi gafil kul doğmakta.

Kış olunca ellerinde atkı bere tekmil.
Kapandım bi odaya ve tahtı yere çektim.
Yaktı gene resmi kader! Aşk mı gelecekti?
Bu ruhun adı karınca ve bahtı kelebektir.

Yokluğumda var oluşum entrikayla yolum
Güven meselesi sebep. Geç bi kaynak olup.
Kader sırasında yerim en arkada bekliyorum
Şeref meselesi rapçi hep mi kaypak olur.

Teknik al raporum dudaklarım düğümlüü
Cehennemim kamufleymiş uzak sanıp üzüldüm.
Meselemiz bir ruhun yaşaması nirvanayı.
Dinlediğin ritim birde bu dakkadır güdümlü

Galiba bir an ilahi hilafım virane baki hal
riyanız mizahım izahım silahım haki kan
figanım siyahlık içte tariz artı gam
Rab hitabım afitabım çürümüşse bas git artık ha

İşte bariz dahi şarkım yaşamaktır ölüm
Kolay. Bir toprağa bir cana ve taşa baktı ölüm.
Mesele ruhu teslim etmek kaça sattın ölüm beni.
Kıyametten bir nefeslik kaçamaktır ölüm.
Sentez:
Beynin kirli surlarında konumlandın hasbel kader
Inancımın soluk yüzü distopyamda aslen kale
Bir intihar mektubunu tamamladı kasten kalem
Sürreal bi tablo çizdim orada bile masken var hep.

Bir yüzünde burada hala uğrayıpta bi gün al onu
Hayat denen tiyatroda hayaller hep figüran olur
Gökyüzünün ardında hep kin tutuyor sanki şehir
Yağmuruyla tokatlıyor umut denen fahişeyi.

Realiteye boğuk bedenim soluk alsada fiilen leşim
Gelen her gün bi öncekinden daha da fazla iğrençleşir
15'imden sonra kustu kirli düzeni miğdem peşin
Fikirlerimiz cenk ederken zihindeki miğfer meşin.

Başlangıçlar umursanmaz yaklaşırken hızla bitime
Kin kokan bi verse yazdım ne
olursun kızma ritime
Hayal kırıklarının eşliğinde raksedip git, hırsla bitilen
Bir son beğen düşlerini hapsedip tık izmaritine

Derin bi soluk al söndür, sırtımızda izler
Kaybettiğin sonu gördüm bıktığında izle
Gel, boy verip bak mutluluğu yıktığında hisset
Çünkü deniz temiz umutlarını rıhtımında gizler

Karanlıkta parlak ışığı gönlü spastik mat görür
Umursama onları sen bana astigmat görün
Sıradanlaşan dudaklarda daha klasik laf dönün
İhtimali yok etmekte kara lastik faktörü

Hayat seri katildir ve namlusunda huzur
Senin sahte cehenneminin avlusunda buzum
Donuk bakışlarım, güneş ses etmedi kışıma
Korkak göz bebeklerim kenetlenir ışığa.

Tetiği çekmelisin burada yoksan bile
Düşüm yeni yıkıntılara konsantre
Boşuna çabaladık kaçmış çoktan tren
Hayaller bandrollüdür, hayatlar korsandır hep.