Elleran Elvis - Yak

Bir hikayeydi hayat inanmasan da
Bir yandı bir söndü sigaram bir an masanda
Aklımdan çıkmıyorsa ne zaman öleceğim
Bir sokak lambasında karardı geleceğim.
Umutsuz durduğumu gözlerime baktığında anlarsın
Bu laflar anlamsız, anlarsın
Onunla her gece nedensizce kanlansın
Yağmur yağmasa da sen, gözlerimde damlarsın.
Tüm bu olanların sebebi felek değil mi doktor?
3 yıl önce 10 yıl ara vermem gerektiğini (peki)
Sen 5 yıl sonra tekrar özledin mi?
Ölmediğim yaşadığımı gösterir mi?
Kendi katilim duygusuz cinayetle öz verimli
Peki her giden sen gibi gitmem diye söz verir mi?
Gırtlağımı sıkarcasına bağladım da çöz dedim mi?
Nasıl yani ahmak mısın son halimi görmedin mi ?
Nakarat:
Bi liman var vurmadı sonlara
Beni anlat durmadan onlara
Yandım, peki kime niye söndüm?
Bu limana kendimi bile bile gömdüm
Yak, küllere döndür beni
Yak, üfle ve söndür beni
Dümeni aldım gidiyorum dönmeni
Bu kıvılcım cehenneme döndü sönmedi, YAK… Şakaklar da sancı, durma doldur hancı
Köşede bekler emektar bir son dumancı
Zordur hancı kafan, kaderden güzelse
Kötü dediğin her şeyin kederden düzelse
Başa dönük kabullen, bir hiçsin olmadın mı?
Cam kenarında her akşam bilinçsiz olmadın mı ?
Bu sonların diğerlerine göre bilindik olmadığını
Eldeki sıfırlarla anla benim bir olmadığımı.
Kafamda döndü senaryolar önce inanmadın
Çünkü başta inanmanın yoktu bir anlamı
Geçer dediğin gelir, tamam da bir anda mı ?
Kafamdan bu düşünceleri nolur sil Allah'ım.
Ölüme meydan okurcasına yaşamak mı?
Bi kendine gel sen bu illeti aşar aklın
Sana inandım demek timsah dört gözü
Burdan hiçbir şeysin bebek imza gökyüzü.
Nakarat:
Bi liman var vurmadı sonlara
Beni anlat durmadan onlara
Yandım, peki kime niye söndüm?
Bu limana kendimi bile bile gömdüm
Yak, küllere döndür beni
Yak, üfle ve söndür beni
Dümeni aldım gidiyorum dönmeni
Bu kıvılcım cehenneme döndü sönmedi, YAK…