Elpizo - Nerdesin Baba

NAKARAT (x2):
Sokaklarda geçen hayatım var
Birçok sorun dizili yalanlarla
Bir bok olur belki söz yazınca
Ama unutma ki benim hayallerim var

1. Verse:
Sokakta geçen hayatımı anlatıcam
Sonra kimisi de bana yan bakıcak
Önümdeki bütün yollar dar kalıcak
Pişmanım, anlattıkça darlanıcam

14 yaşımda polis var peşimde
Kim bilir bu ufaklık hangi delikte
Sokakta yatmamak için bir yer bulup
Barınmam lazımdı bu koca şehirde

Sinirimi çıkarmaya bir şey bulmalı
Karşıma çıkanlar ayakta durmasın
Yıktım sürekli büyük surları
Boş düşünceler hep beynimi turladı

Yanında kim var? Bak sağa sola
Boş dimi çevren? Yine yaslan bana
2005'te belliydi hazin sonum
Tek dileğimdin lan nerdesin baba?

Nerdesin baba? Yerdeyim bir bak
Severdim ama tabi gelmesin bir daha
Kinciyim tamam, yerle bir hayat
Sevgiler yalan, gelmişim sona

Küçük düşmek mi kaderime yazılan?
Gülüp geçmişti kalbimde barınan
Sürüp gitmekti beynime kazınan
Büyük gerçekti lan, hepinizi kavuran!

Hadi gel çek ruhumu bedenimden
Tabi gercek seni beyaz kefen
Ya da gelmekteydi bu yobaz tren
Yolun sonu ölüm lan ne fark eder?

Ölmeye yaşamak demiş hep birileri
Görmeyen kalple nereye kadar?
Gömmeye gelmiş sokaklar beni
Ama az kaldı, ince bir çizgi var!

NAKARAT (x2):
Sokaklarda geçen hayatım var
Birçok sorun dizili yalanlarla Bir bok olur belki söz yazınca
Ama unutma ki benim hayallerim var

2. Verse:
Her yer tuzak dolu, önüne bak
Ama koç bunun iyi bir yönü de var
Hayatı öğrendikçe fark edersin
Ota boka her şeye gözün dolar

Keyfini sorma, kendini kaybetmeden önce
Bu parçayı kaydet
Gerekli gereksiz birçok sorun
Hepsini çözücem, sadece sabret

Bu parça senin baba, dinle kendini
Konuş biraz benle, dinle derdimi
Ölüm yakın, hem de salise gibi
Sevgiden uzağım, sence fark eder mi?

Aile mi? O nasıl bi kavram?
Dinle de yükle bu parçaya bi anlam
Üstüme çullanan kocaman taşlar
Sayende haberdarım bu dünyadan

Kötü çocuk olarak burdayım baba
Sana benzetilmem belki bir daha
Ama söve söve dökemem içimi sana
Bil ki oğlunda var derin bir yara

Dudak uçuklatır bazı sahneler
Ben bu sahnedeyim, ölüme terk edilen
Bu kalemden akan gerçek ben
Kalk getir bana bir beyaz kefen

Ve yaz yeniden, ben babamın oğluyum
Kim ne derse desin, bu doğrudur
Kir pas içinde bir kalp bırak bana
Tek mirasın sigara, sürekli soluduğum

Dertleri anlatınca bitmiyor
Gözlerimi kapatıp hayatı izliyorum
Ben de huzur ve saadet istiyorum
Önümde her yer kapalı, gizli yol!

NAKARAT (x2):
Sokaklarda geçen hayatım var
Birçok sorun dizili yalanlarla
Bir bok olur belki söz yazınca
Ama unutma ki benim hayallerim var