Elsa Ebru Bilek - Özlediğinde Anlarsın

Gözlerimde asılı kaldı,
giderken baktığım suretin.
Yalvarır gibi bakmıştım
sana, bir kal bile demedin!
Titredi ellerim, daraldı nefesim.
Ben şimdi kime giderim!
Hadi anlat biraz, rüyaydı de, geçti de!
Ben kandırdım, sende inandın geçti be!
Yalanlar söyle bana, inandır!
Ayıklarım kırılmıştı! Bu yüzden
Yıllardır varamadım yanına de..

Sen günden güne mutluluğa ileri,
ben ise hep bir adım geri!
Ben daha doyamamıştım kokuna,
sana dokunan bu kimin elleri?!
Yardım et ALLAH, yine yapıştı yakamıza
birilerinin GÜNAHLI ELLERİ..
Biçemedim ettiğimi. Varlığını
biçtikçe hayatıma, yokluğunu ettiğini..
Nasıl anlatırım insanlara, en kalman
gereken zamanlarda gittiğini ?

Nasil unutursun? Tanıdık
gelmedimi bu yaralar?
Ayak sesinden tanırdım oysa Seni!
Ne şimdi bu yabancı tavırlar?
Nasıl olurda değmez kalbine
bir kez olsun acılarım?
Benim canım bana acırken ,
senin asılmamış bile suratın!
Yalvarırdım ALLAH'a, O gece
bunlari göreceğime ölseydim!
Üzdü beni gördüklerim,
öldürürdü görmediklerim!
Ne yani, boşamıydı emeklerim?
Ben o gün bu gündür
yürüyemedim; Hala emeklerim…
Açtığın yaralarıma bir
dikiş atıp öyle gitseydin!

Gülümsemiştim giderken,
sonrasını görmedin.
İçimde binlerce SEN varken,
sende birtane etmedim!
Sonsuz gökyüzünde ben, sonumuzu gördüm, O gün bu gündür gökyüzüne küstüm!

Karışığım, yüzümde
artıyor kırışıklıklarım..
Saçımda ki beyazlara , sensiz
gecen zamanlara düşmanlığım!
Sensiz sol yanımı ağrıtıp,
uyandıran gecelere kırgınlığım..
Kızma güzel AŞK, sana
değil kendime ağlarım!
Hata bizdeydi, öremedik mi ağları,
Sulamayi biraktim bende
artık, kurak kalbini!
Çoktan bıraktım
Dua'larımda seni dilemeyi..

Nerdesin diye sorma şimdi,
Ben sensizliğin belasındayım!
Günesin karanliginda,
bu AŞK'in selasindayim!
Nerdesin deme işte,
ayaklarının altındayım!
Çaldığın gururumun,
kırılan kanatlarındayım!
Bir daha gitmem demiştin ya,
gittigin o günün yalanlarındayım!
Aldattığın günün enkazındayım…
Sorma bee, bir Eylül akşamı
açmadığın o kapının karşısındayım!

Vazgeçtim herşeyden,varlığından ,
Varlık içinde yokluğundan!
O yokluğuna tutundukça,
beni aşağıya atmandan,
Kalbindeki yaralari
‘ÖP GEÇSİN'demekten,
Vazgeçtim sakat ayaklarıma,
değnek olmandan,
Ben vazgectim güneşimi,
siyaha boyamandan!

Gidiyorum işte, gitme diye akıttığın
sahte gözyaşların senin olsun,
Çaldığın yıllarımda , yüzümün
gözümün sadakası olsun.