Emre Afak - Olmayanlar Olsa

Yollardan çıktım sor yaradı mı yalanlar?
Onlardan kaçtım yok tanımadı kalanlar
Sonlarsa yazdım çok karalı bi buhranla
Kendimden vazgeçcem olmayanlar olsa

Kafam bozuk iyi değilim
Saklayamadıklarıma kin biledim
Hep diledim tek bileğim
Bi sözüm var güvenme bana ki sen değilim
Ben deliyim, sen biledin
Ben bilenirsem kork diyelim
Tok diyelim gövdene gözün aç
Yaşayamadıklarına borç periyim
Kendime gelmem zaman aldı
Nasıl sana geleyim mesafem karlı
İçime kapandım içime ayazsın
Yetişemem bu trene garda kapandı
Sustum.. hani konuşsana?
Yarını değil bugünü yokuş sanan
Elimi tutup kalbimi parçaladın
Mutluluk uzak değil hapis yatar
Kara bi gecenin hatırası
İzi kalacak yarayı kanatma artık
Ne gülüşleri harcarken
Senin gülmeni ömrüme siftah saydım
Kaçtım.. düş gel peşime
Düştü kaldı ya düşman geçinen
Dostu denize harcarken
Parayla alamadık dost gemiler

--Nakarat--
Yollardan çıktım sor yaradı mı yalanlar
Onlardan kaçtım yok tanımadı kalanlar Sonlarsa yazdım çok karalı bi buhranla
Kendimden vazgeçcem olmayanlar olsa

Enerjim bitik asabiyim
Bozuk ağzımın tatsız kasvetiyim
Kendimi bilmez biriyim
Diye eleştirilmezsin belkide kibirliyim
Kimi uzak durdu hep baştan
Kimi uzaklaştı her yaştan
Yara aldım en baştan
Yenik çıktım her savaştan
Kapıda kapalı dönsemde olmaz
Yarına dayalı kansamda olmaz
Elime kalanı gömsemde olmaz da
söylesene kaç kere solcaz
Yerime alanı görsemde sormam
Derime kazılı görseldi onlar
Beni kaybedip kazandı mı onlar?
Boşver ruhum nane molla
Dilimde güzeldir küfürlerim
Öngörülerim önleyemedi ölmemi
Bir gün melek oldu sevdiklerim
Üzülmekten dön diyemedim
Onlar sansın neşeli hayatın
Onlar arsız deşer hep hayatı
Onlar kansız unutma
Düştüğünde çekerler elini ayağını

--Nakarat--
Yollardan çıktım sor yaradı mı yalanlar
Onlardan kaçtım yok tanımadı kalanlar
Sonlarsa yazdım çok karalı bi buhranla
Kendimden vazgeçcem olmayanlar olsa