Emre Baransel - Erişebilmek İçin

1. Verse:

Anla işim taç takmak değil
taç başka varyasyon benim işim müzik yapmak eğil
kırmızıydı kibir yorganı çektim üstüme
Guliver gibi ufaldım içinde bi hiçti yazın büstüme
Dev oldum terleyip yorganı açınca
Diploma verdi kader hah bilem kaç notum ah!
Karamsarlık kendini üstün görmekle eş
Negatif her düşünce görmeni engeller keş
Dert insanın bi organı o olmazsa olmaz
Eksik olur insan onsuz mutluluğa ayıkamaz
Bu sebeple onu reddetme, tüm uzuvların
yerinde kalsın ve dalsın hüznün sabır nehrine
Kıvranmak ve kararsız kalmak için zaman yok
Harekete geç, Bir bakmışsın okumuş selanı hoca
Alnın çarpar tabuta
Megalomani yatar her melankoli nöbetinin altında
Aslında kimseden farkın olmadığını anlayınca
Kara duygular erir kara kutuda
Hata yapmanın normal olduğu kalbur altında
Anlattım şarkımda kim bunun farkında?

Nakarat:

Erişebilmek için uzandım parmak ucumla
Bu çok güzel bir sayfa çevirmeye devam
Hücuma ne hacet çek aheste aheste
Elim sende ve sağır işittirir bu beste

2. Verse:

Bakmakla görmek arasındaki kocaman fark
Yaşam devam ederken sanan var herşey dark
Anlayacaksın er geç, parketmem de geç
Ruhun defterinden bihaber bi sayfa bu ser, pes!
O bir şer! yes, plazmamda herkes
Denk spot ışığına değil kimse kesik mum, es!
Dengeler hassasmış, korumaksa tasabaz
olsa da günüm geçmez hatasız, bu cefa az, Kış cefa yoksa yok sefa!
Burda kazanılan kime? kim neye? ne nereye fayda? söyle
Sunumumun kritiğini yapsan da bu
devir daim sandığın derviş ve alimlerden ayin
O kanlı terli törenler herkes için,
göremez karıncalı fenomenler, biçim biçim dilim
milim milim ilim peşinde sonsuz bir film
Tenefüs yok ki ezgilere çalsın zilim
Serilir önlerine hörmetten doğmuş bi kilim alçak gönüllülerin
Kaç tane bok varsa göt uşağında
Aynı sayıda da renk vardır gök kuşağında bilin!

3. Verse:

Hayal kırıklıklarıyla dolu bir günde
Bir türlü söylenemeyen sözlerin üzüntüsüyle ağmaysan sen
Hiçbir şey göründüğü gibi değildir diyene kadar
Kurbaya prenssin, prenses İnsomnia'yken
ister gül ister ağla acı her zaman baki
Ağlamayı önermez bu masal, süregelen eski
perspektifini söker alır yerinden
3 tebessüme sayar, yerine koyar yenisini bedavaya!
Güçlü olmanın kurgu kaldırım sokaklarında
Bebekken kaldırır ayağa, ya da attırır
ileri yeni bi adım daha, hadi kalk ayağa!
Fikrin dosdoğru olsun ya
Her yokuşun inişi var, her inişin de çıkışı
Bu açıdan iniş mi hayırlı çıkış mı?
Hangi yokuş çıkarken kolay olmuş ki zaten
Nefes nefese kaldım düşlerime tırmanırken
Yokuş aşşağı süzülmekse basitti zaten hep
Köpeğimi saldım tasmamsa kendimmişim
Neyi teptim neyi aldım ve neyi yaşadım acep?
Yolum hoş görünür lakin çetrefillidir be
Aynı, ağır bir nesne, beynin yıkanır
drug, sex gibi tadı hoş ama geçici bi hevesle
ilintili soğuk terler, inişli çıkışlı yerler
önümdeki labirentte göze batan nitelikler