Emre Baransel - Şizofren Köprü

1. Verse:

Sır ol, hüzün ol ve aşk ol kayıplara kalk
Ahmak ağlatan bir yağmur oldu kaderim bak
Bana ne yaptın sen? Ben bana ne yaptım?
Mutluyuz el ele verip boğduk ben içinde beni ah!
Çıkmaya yeltenirken bedenimden ruhum
Çektim tuttum, dur nereye? Daha hiçbir şey görmedin
Geç yerine! Öyle kolay değil sessizce süzülüp gitmek
Eski kesik bi flashback'le göz yaşı dönecek
Bedelli ve zoraki bir bekleyiş benimki
Köprünün ikiş ucunda da ayrılık nüksetti yok belkisi
70 bin melek kanatlarıyla semaya doğru çekse de
İfrit bile bekler yarını ilişmez bana bu gece
Ağlayan onların yorgun kanatları ben değilim
Sorma halimi iyi olurum ancak sen mutlu olursan bebeğim
Yer beğenirim kendime cehennemden her gece
Küçük bir şairin koskocaman ıslak nameleri gene
Çalar şimdilerde gönül playerımda usulca
Kol gererim geceye gündüz gittikçe düşmanlaşmakta
Ve şimdi şizofren bi köprü eski bi hayal satar bana
Görürüm dokunamam gerçek olsa can katar cana

Nakarat:

Şizofren bi köprü eski bi hayal satar bana
Görürüm dokunamam gerçek olsa can katar cana
Kaç yaraya satsa da çok zenginim alırım
Ardından baka kalmak basar damarıma

Şizofren bi köprü eski hayaller satar bana Hiç geri çeviremediğim gerçek olsa can katar cana
Uğruna hergece binlerce kez ölmek koymaz ah!
Hissedipte söyleyememek batar bu canıma

2. Verse:

Kaç senedir kayıbım bulamadım senden sonra kendimi
Kapı kapı aramışım meğer her birinin imçinde seni
Dolanırım şimdi sisli sokaklarında hasretin
Hep yanlış kapıyı çalıp tutuşurum kaderimle ladesi
Bedeli yüksek yazgısı tümsek mabedi
Mahiyeti en az maliyeti kadar acıtır kalbimi
Sanırım buymuş tüm marifeti ancak mücerretimi parçalar
Sonra döner geri dönence gibidir akıbeti
Sana dönmesin diye tuttum onu söylemedim sevgimi
Ne fayda bir yaratılmışız ismimiz ruh ikizi
Ne zaman üşürsen şarkımı dinle ve beni hayal et
Nerde olursan ol gelirim yaa olsa da masal ne renk
Tacımı gör, imkansız aşkların efendisiyim ben
Ne kadar denkleşemeyen denklem varsa bil benden
Eminim buna başka bi yere aitsin sen
Belki behişte belki de yerin yalnızca buzdan kalbimde
Seni bir şarkı yaptım yazdım kağıda her hücreni
Olur da bigün aşkına sadık kalmaz da
Seversem başka birini, yüzüme çarpsın şarkımla hislerim
Döndürsün beni geri parçalanarak dizlerim
Korkardım bu büyünün bozulacağından gerçeğe dönünce
Bu dudaklar tenine mi ait? Bu gözler yüzüne mi?
Unutmak mümkün değil ama sanmazdım hiçbirini bir daha
görebileceğimi olsa bile yalnızca bi hayalde..