Emre Tura - Kurtuluş Umudum

Soramıyorum,hayatın acımasız anlamı kaybettiğin tek yolumu?
Gidemiyorum,yakama yapışan her derdimi anlatamam,var sorunum!
Bilemiyorum,yada sevemiyorum herkesi farklı biyerdemi buldum
Keşke deseydim dilimde cümleyi içimde saklayıp kangren oldu
Vazgeçerim,emin ol tek celsede bu hayattan vazgeçebilirim
Dağları deviren bu derdi kederi,dostlarım dert etmeyin ben geçerim
Belki derim,sendelerim yada kaybederim yada kendim için
Ben her dakika uzun ömrüm için kaç senede toparlarım onca seneyi
Olmadı,kaç günden beridir elimde hayatın kabul dosyası
Yaz kalemim,kaç kişinin canı bu adamdan ötürü yanmadımı?
Kesin cezamı,taşıyamam artık,bu denizde ulan kaç gemi battı
Kişiliksiz insan ordusu arttı,suskunluğumuz bozulacak artık
Yaşamak mı?yaşanacak herşeyi mutlu olamadan yaşamak mı? Kaçarak umutlara veda edipte gülerek hayatına sarılmak mı?
Burda herşey yalan! Dünya talan eder insanı,herkesi,herşey yalan!
Nedenine gelecek olursak anlayın,bu yalan dünyada herşey para!

Doluyum yine bu gece
Gözyaşlarımı silecek yanımda kimsem yok
Hayat bu kadar üstüme gelme be artık
Bende unuttuğun hiçbişeyin yok!

Durup düşün bir umut...
Belki doğar güneş ısıttığı yerden
Karanlıklar ülkesi ruhum
Kurtuluş umudum...