Emre Yavuz - Kahverengi

[1.verse]

Dumanla mutluluk, odamda yine senin hayalin
Umudu resimlerde arıyorum, uzaktayım baya bi
Gidişinle bu dünyadan bi yıldız kayar bil
Mutlumu ediyo seni, bacak arana kayan piç

Ve bi nota daha, seninle akıyor gözlerim
Önüne sunduğum bak bu en güzel gösterim
Her gün içine çekiyo beni ölüm gibi özlemin
Kollarımdan kayboldun, gitmiycem diye söz verip

Toprak gözlerinde ben, yerimi çoktan ayırdım
Seni herkese anlatıyodur o güvendiğin hayırsız
Bi çocuk düşün, sana dönük hayat aynası
Kollarımda kim olursa olsun, gözleri senin aynısı.

Son nefesimle sesleniyorum, artık bana dön geri
Resmine anlatıyorum, hep yaşarken ölmeyi
Aşk denildiğinde verilir, yaşantımın örneği
Unutmasınlar beni, toprak gözlerine gömmeyi..

[Nakarat]

Aşkın heves olduğunu bilenler de yanıldı
Sen mutluluğa dair benim tek anımdın
Gözlerim, sesim, nefesim ve kalbim
Kısaca sen sadece benim sol yanımdın.
Sarıldım az önce güldüğün o resmine
Beni benden aldında bari kalbimi teslim et
Yine seni severdim, dönmek olsa eskiye
Zaten sana gelen yolda, kalbimdi eskiyen.

[2.verse]

meleklere inamayanın seni görmesini sağladım
aşk kimsesiz bi çocuğun annesiyle bağları
kalbim bi canaze evi gibi yokluğunda ağlarım
okyanusta bi balığım sense ölüme taşıyan ağlarım

senle dolu anıların her birini yaktım
bir fotoğraf bir tshrt ve sen kokuyor atkın
bir kaç damla gözlerimden yavaşca kağıda aktı
sarhoşum şuan çünkü gözlerine baktım

sanırım artık kaçtın ellerimden uzaklara
seni anlattığımda saygıdan susar zaman
mübarek ayda bile kalp sade susar sana
aşk kalpte yaşanır lan gerek varmı uzanmana

bir duman daha arttırdı kalbimin hızını
hani evimizin önünde oynuycaktı kızımız
her geçen saniye katlar oldu sızımı
özledim sesini seni gözlerim kan kızılı