Yine akşam, penceremde siyah, üstüme yıkılır duvarlar, hiç sesim çıkmaz.
Ölümden, zulümden dem vurur dilim, yıpratırım kendimi, içim sızlamaz.
Gör! Karanlık odalarda mahkumum.
Şarkılardan küfürler neden eksik olmaz?
Çok mu özledim seni, çok mu?
İnsan bu kadar unutur mu?
Geri dönmenin bir yolu yok mu? Söyle!
Senden ne selam ne sabah var.
Bende bitti çoktan umutlar.
Sence ufacık bir ihtimal yok mu? Söyle!