Epifonem - Darül Adıl

Darül adıl
Sağdaki 7 meleğimde kusurlarımla ıslanmış
Avare geçen her dakikam soğuk zulümle sınanmış
Hüseyinin aciz boynu boş satırlarda asılmış
Sadakat beslediğim insanlara karşı hıslerim yanılmış
Bugünde umutluyum akıyor kederimin göz yaşları
Masumlar katlolur birden durur kalbimin atışları
Yalanlar kalbimi hançerlemiş yapılamıyor pansumanı
Her bir düşümü örtüyor sonbaharın kuru yaprakları
Kainatta her şeyin başlangıcı eliftir
Nefretin ızdrabında olan bu duygularım yetimdir
Bi işe yaramayan şu hislerim aciz ve sefildir
Şerre zindan olun bu ruhum sevaplara göç etmiştir
Bazen çok duygusaldır kalem kağıtla muhabbetim
Bazen siyah tablolarda hüsran dolu bir resimdim
Bazen kutup kadar soğuktur kalbimdeki mevsimlerim
Bazen nefret gemilerimi girdabında batırır hislerim

Nakarat..x2
Zihnimin arsalarında darül adıl
Makber dikili zindanı batıl Rap tek verasetim vel hasıl
şu çatal dillerden koru bizi rabbım

her çiçek solmak için açar bunu sakın unutma
gözyaşlarım buhar olur umutsuzluk kervanında
akrep yelkovanı zehirler zamanın etrafında
esen bi rüzgardım ankaların mecrasında
gaflete değil çok şükür ellerim semaya kalkar
artık kalbim irademi karanlıklarına saklar
sahibine iade elilecek yadiğin onca kazıklar
damlayan her mürekkebte sana zindandır bu satırlar
yalan boyalı her günde vicdan içten seslenir
iradem her gafletimde günahlarımla beslenir
acaba kaç fani şi beyaz kefenine hasrettir
senden kardeşlik beklerken ektiğin kin ve hasettir
işlediğim onca günah çığlık oldu geçmişime
serpilen hayallerim kuraklaştı günden güne
iblisler karanlık olur parıldayan her güneşe
gündüzün değeri olmadığında dostum olur her gece

nakarat.. x2