dün gece yine sen düştün aklıma
oturup ağladım çocuklar gibi
sensizlik öyle zor geldi ki bana
oturup ağladım çocuklar gibi
bir avuç gözyaşı doldu elime
en acı sitemler geldi dilime
pişmanlık duyup da kendi kendime
oturup ağladım çocuklar gibi
artık günlerim günlerden uzun
gecelerim gecelerden yanlız
seni sevdiğimden bu yana
her acıyı tattım her çileyi gördüm
hayatın her cilvesine alıştım
yanlız senin yokluğuna alışamadım
şimdi anlıyorum
acıdan hasretten gözyaşından başka
hiçbir şey vermemişsin bana
yıkılan hayallerime yok olan geçmişime
kaybolan gelecegime ağladım
ağladım çocuklar gibi
ne yazık olanlar hep bana oldu
ümidim hayalim hepsi kayboldu
sayende hayatım tarumar oldu
oturup ağladım çocuklar gibi
bir avuç gözyaşı doldu elime
en acı sitemler geldi dilime
pişmanlık duyupta kendi kendime
oturup ağladım çocuklar gibi