Duvarlarım var, aşamıyorum
Kendimden kaçamıyorum, yoruldum
Yalanlarım var, inanıyorum
Ben artık bu oyunu oynamıyorum
Sen hep, koca bir hiç yüzünden üzülüp durdun
Ben gereği hiç yokken sararıp soldum
Ben özümü sorgularken, sonumu gördün sen
Sonunda tekrar başa döndüm
Ben koca bir hiç yüzünden üzülüp durdum
Sen gereği hiç yokken kendini yordun
Sen sona doğru koşarken
Arayıp buldum ben
Meğer her zaman aradığım senmiş hep sen