Erman U.p - Gülücük

Tabi kalır yerde dengeler hayat denen sendeler
Kör oldu be zamanında ilk şarkım nerdeler ve
Penceremde flu suretin yavaşca terk eder
Benim gözüm huzurdu da sende neden perdeler

Var ki hayalim benimle bütün gece cenk eder
Yalnızım ve resmeden bi müzisyene eşdeğer
Derbeder bi melodi olup hüznü kanıma zerk eder
Herkes terk eder kalbe düşünce cemreler

Ve sevgi adını sulh eder birde gün batımı ters döner
Masum sevgiler kahpe sevdiler
Dudak büzen melodilerin yanına adımı koyduğunda
Belki görmeyeceğiniz tonla derdi simgeler

Yokuşlar az gelirde cahil olan bizdik
En değerli zamanımda boş şişeler dizdik
Yağmurunda ıslanırken onca bela gelir bense
Var gücümle ona gelirdim o kahpeyse gitti

Anlamıyosun beni derdim aşk değil ki nefret
Yüzüm gülsün istiyorsan taşıdığını cezbet
Tavsiye vercek değilim fakat belli bunalmışın Gururun ağır basarsa hayal yerine cezm et



Paran mı yok yazık sana sen virane gördüm
Dostun yoksa kazık atan tecrübesiz öldün
20 sinde kördün ömür denen benle törpü düşün
25 yıl hayatın var 15'inde zindan ömrün

Hadi diyelim gördün yoksa insanımız kör mü?
Kafan basmıyoken yerde yanmadan mı söndün?
Sönmek için yanmak ölmek için dönmek gerekirde
Benim gönlüm ağaç masaya naylon olan örtü

Biz tütün sarardık senle beyazdık ve karardık
Ücra bi köşe bu zaten birbirimize donardık
Kendimizi arardık çare olandık
Nefessiz bi kuş misali biz soğuktan morardık

Lan durun burda kaybolurken içim buruk hicrandı
Faydasız bi bünye yakınlaştı kalp sandım
Kararsızım dünyevi hatalarını yok saydım
Duygularda saf değildi en pis hali vicdandı