Erol Mutlu - Pas

Duvar diplerinde ve sakınaraktan
Duvar diplerinde ve alacakaranlıkta
İyi yenmemiş bir kiraz çekirdeği gibi yıprak
Gidip geliyorsa durmadan

Gücenik bir köpeğin bir
Okul şarkısını anımsattığı gibi
Gidip geliyorsa
Ve çocukluğunun bir düğme

Kadar delik yerinden bakılırsa
Gözleri bir çağla çekirdeği
Gibi beyaz ve kocamansa o zaman
Gözleri iki safran ipliği şimdi

Ve güneş kar topluyorsa bakışlarından
Biz ki utançlı bir kar seyircisi
Sen bak ki o beyaz karın kırmızı
O beyaz karın ürkek

O beyaz karın utanaraktan geri geldiğini
Seyrediyorsa susarak
Biliyordur tam göğsünün altında yaşar gibi
Biliyordur ki bir

Erdemdir yerine göre susmak
Duvar diplerinde ve sakınaraktan
Bütün paslar kabarıyor bir bir
Ağzın ve dilin ve parmakların pası
Yüreğin ve bilincin
Bak işte, patlamış kentin su boruları da
Duyduğu bir çürük su şırıltısı
Ki hemen geliyor aklına

Bir şarkı ne zaman güzel değildir
Sonu olduğu zaman
Sonu yoktur çünkü
Güzel şarkıların

Kimse bir şarkıyı sonuna kadar söyleyemez
Nasıl ki ölüm öldürenlerinse
Ve korku korkmuyor görünenlerin
Şarkı tersine

Tut ki kırgın bir
Menekşeden sapmıştır onun yüreğiyse
Hem de bir menekşeyi
Yeniden icat etmiş gibi

Gererek yapraklarını
Gererek gözkapaklarını
Yumruklarını sıkarak
Ağlamayı unutmak için

Duvar diplerinde ve sakınaraktan
Bir akşamüstü sırasında
Saygı anılarınıza
Saygımız ki bir kuşun yarası kadar derin..