Evren Penez - Bir Akşam

Onca acıya kaşım çatmamıştı
Bil ki sabaha kadar düşündüğümde başım çatlamıştır
Bir akşam; sayfalarla fasıl başlamıştı
Şimdi sağıma soluma bakıyorum da hasım kalmamış mı?
Bir akşam; doğrular da tokatlarla sustu
Bense çırpı bedeni sarhoş hâlde sokaklarda buldum
Bir akşam; hayallerimi çok ahmakla kurdum
Annem anladım ki hepsi boşa bu yoranlar da suçlu
Bir akşam; yaşım yağmur; tanesiyse hüzünlü
Paketlerce sigara bitti çaresizce düşündüm
Bir akşam; kavga var ve hanemiz de düzüldü
Günahlar da artıyordu vadesiyle süründüm
Bir akşam; üste gelme denklediğimi yaralarım
Bu mücadele de boktan ömre hep dediğimi paralatır
Bir akşam; belki derdi çekmediğimi karalarım
Güldü babam sevgi sandım beklediğimi alamadım Bir akşam; derece yaptım anlatınca güzideyim
Bikaç tarih var ki takvimimde bozar düzineyi
Bir akşam; demişlerdi sense hangi ünidesin?
Bilmiyon ki zindan oldu yoğun bakım ünitesi
Bir akşam; çeker giderim icap etti mi
Sormak eylemiyse yargılarına bi davetti bil
Bir akşam; çeliştiğimi iddaa ettiniz
Dinlememişsiniz demek bidaha metnimi
Bir akşam; döktüm içimi alevlerle boğuştum
Ruhunuysa hitap eden kalemler de koğuştur
Bir akşam; sadeceyse kadehlerle konuştum
Sandılar ben ayyaş oldum aleyhlerle doluştum
Bir akşam; bedel bence betimlenen bin aşka
Devam etmek istesem de kelimelerle dil aksar
Bir akşam; üstü varsa kalmalıydı bilhassa
Bu akşam; biçok şeyi de özetleyen bir akşam