Ex - Çoban Matı

1. Verse
Söyle zorluklara katlanacak bi bünye ne kadar
Dünyada adalet olsaydı ölmezdi çocuklar büyüyene kadar
Yarından önce bi düşün dün ne katar
Gerçeksin öldüğünde ayağına takılan künye kadar

Ve insanın gözünden külfet akar kaderle aran güzeldir
Taki ona ettiğin küfre kadar.
Şu kainatta anca insansın bulunduğun zümre kadar
Hayatın uzun değilki kurduğun cümle kadar

Artık kalkın !
Anlatılmak istenenle anlanan arasındaki farkım
Belki intihara sürüklicek kitleleri şarkım
Belki olucak ismimi taşıyan bi parkım

Senda aynanın yansıttığı kadar gerçeksin
Kalbin kaburganla uzlaştığı kadar erkeksin
Kendini kalabalıkların arasında mutlu sanma
Oyun zamanı geldiğinde biz hepimiz sen teksin

Nakarat 2x
Dünya bir satranç
Bi yanda vezirler
Kötüler ezilmez meyve vermez filizler
Bi yanda piyonlar sırtlarında kurallar Öte yanda burjuvanın hortumundaki filler
Sevgi yağmurlarıan şemsiye olan kibirler
Mazluma çifte koyan bu atlar
Kalesinden hepimizi yöneten bu günahlar
Tanrının koltuğundan gözü olan bu şahlar

2. Verse
Balta girmemiş insanlıklara umut taşıyorum
Genelde meşgulum ama boş zamanlarımda yaşıyorum
Bardağın boş tarafından usulca taşıyorum
Bende her insan gibi hergün azrailden kaçıyorum

Hepimiz baba ve annemizin bir saati değilmiyiz
Hepimiz günleri öldüren birer katil değilmiyiz
Başka insanların kullandığı tatil değilmiyiz
Peki hepimiz hepimiz için kafi değilmiyiz ?

Belki karanlıkta korkuyordu kendinden
Yastıkaltı sakladığınız avuntuları ben bilmem
İnsanın en büyük kavgası sürekli kendiylen
Hiç bi ırmak gördünüzmü savaşmayan bendiylen

Sağıra melodiyim ben köre görüntü
Gökyüzünü hayal eden herkes bi gün yere gömüldü
Şeyhi şahı ya allah deyip altın tuvaletlere sıçarken
İşçi baba asgari maaşıyla 5'e bölündü