Ezginin Günlüğü - Yüksek Kaldırım

Galata'dan aşağı, yol gider suya vurur
Şu istanbul dediğin, yavrum, koynumda uyur
Asker dizilir asker camlara sardunyayım
Karavana içinde, yavrum, kaynasın canım

Hadi benim istanbul'um
Ben gül idim kurudum
Eller sevdaya düştü,
Sen benim yarim oldun, aman.

Aynam kırıldı aynam
Yitirdim cemalimi
Sırça kafes içinde, sevsinler hayalimi, aman.

Ben de küçücüğidim, evlerin eğlencesi
Hayat bildiğin senin, yavrum, el söylencesi
Pazar kurulur pazar, çarşının arasına
Aşk dediğin satıldı, yavrum, el parasına.