Fecr-i Ati - Açsam Şu Yüreğimi

Seni bir yıldız gibi koyacağım göklere
Her gece usanmadan sıkılmadan ışıyacaksın gönlüme
Nedensizce sebeblere kanıpta helak ettim kanımı
Ayıp!
Hayır bu ben değilim kayıp giden günümün ahı
Bırak elimi bugün tutma dünde kaldı yaralı çocuk
Kalbi yarım büyüdü çocuk mutlu günde hevesi kaçık
Haneler tek değer değilki yaşını aldı büyüdü artık
Geride kalanlar için telafi mi?
Hayli bayık...
Hayat sordu soruyu yardım alan çoktu bense tek
Zaman aldı yolunu gitti beni de yordu elde yek
Yine de yılmadı bu yürek, Düşle meşke düştü hep
Depoyu umutla doldurup dimdik yürüdü yolda hep
Pembelere gömülmüş yaşamlar içinde siyahı bildim
Beyazlara bürünüpte onlar gibi de eğlenirdim
Yalın hali manşet etmedim, vursalar yerle birdim,
Bir el bekledim tutup kalkmak istedim,
Gelmedin...

Açsam Şu Yüreğimi, Helak İnan Melal Bahçesinde Bul Ruhumu
Ne Aşk Kaldı Ne Dost Nede Sıkılacak Bir Mermi Hayat Pusu
Aldanma gururunu okşayan çiçeklere
Bu sahte düzen sahte rüya solup gider ellerinde
Çiçek dediğin bir değilki vardır elbet bir eşi
Başka kalplerin ilgisinde bakarsın ki yemyeşil
Giz içinde önümdeymiş, görememiş şu gözlerim
Basıp geçmişim üstünden bilememiş ki hislerim
Olduğumdan başkayım sanıpta beyaza dönmüş seferim
Yanılgımın girdabında başım döndü sendeledim
Çizilmiş kaderde başıma bağlanan bir irade
ve
Her virajda, her yolun başında seçim bende
Bugüne kadar her girdabı dualarınla geçmişim
Gerçeğin şu yüzünü şimdi gördüm be annecim
Meğer doğduğum günün şahitleriymiş aradıklarım
Dün elimi tutmadıkları için yerli yersiz kızdıklarım
İyiki o gün tutmamışlar, hayat zaten bayatmış
Tutsalar belki bugün Fecr-i Ati doğmazmış

Açsam Şu Yüreğimi, Helak İnan Melal Bahçesinde Bul Ruhumu
Ne Aşk Kaldı Ne Dost Nede Sıkılacak Bir Mermi Hayat Pusu