Fecr-i Ati - Benliğim Eğil

Harabe bir evvelin final perdesiydim, lakin büyüdüm ortalıkta
Çehresiz ne denli meydanım ki varlığım bilinmez
- Final Etkisiz..
Çünkü dünya adaletsiz, çünkü kifayetsiz...
İnanma adalet pas geçer garibi,
-Kasvetim...
Alıştım gerçi artık kara gözlerim
Çıkmak isterken güne sürgün yerim
Güneşe hasretim...
Sürünmekse ab-ı hayat hakkın, mükafattır ölmek
Düğüm çözülmezse ipi kesmen gerek
Çok gün, çok günah demek
Gün görmüyorsan gitmen gerek...
Eşiklerinde ramakların gel-git'ndeyim bugün
Eksilir bir aklım, zaman hangi zaman döner belki
Ahdımın rüzgarında açılmışım
Bir baktım,
Bir varmışım ufukta
Bir kayıpmışım...

Benliğim eğil, şu haline bir bak Ne ser'den eser var, ne de kalpte bir ima kalmış
Vuranlardan, kaçanlardan, riyalardan
Bir deri bir kemik bir rüya kalmış...

Ben ki, benliğimde kaybolan bir gezginim
Yordamını bilmeden dilden içeri girmekten bezginim
Ezginim, bu yüzden derinlerinde volta atarım ezginin
ve namelerimde yakaladığım,
Sönük gençliğim...
Dileklerime adak verdim kendimi,
Öyle böyle değil vurgunlarda aştım derdimi
Bir damla yoktu sahralarda ıslatsaydı dilimi
Ben de bugün bu denli ağır dilli değildim..
Dolandıkça ağına kavrıyorsun hayatı,
Çıkamadıkça içinden, anlıyorsun atanı
Didikledikçe olayları, buluyorsun satanları
Çözdükçe soruları, büyüyorsun ey çocuk..
Şimdi öv senle alay edenleri,
Şimdi oku sırtında saplı hançerlerde yazan isimleri
Bir halt içinde ego sahilinde bronzlaşırken
Aç bıraktın altın kafeste güvercini...