Fecr-i Ati - İhaneti Bilmeyen Eller

Yine Kızılca Güneş, Battı Gün Keder Nezaretinde
Dünkü Film Tekerrür Etti, Farketmedim Bile
Büründüm Ahımı, Büründüm Sımsıkı
Parmaklığa Tutunmuş Ellerim Üşümesin Diye
Verdi Güveni Koynuma, Baktı Gözüme Öylece
Şu Aciz!, Doladı Yalanı Boynuma ve Çekti Hain
Ahde Vefa Dedim Durmam Artık Dedi, Gitti
Gözümün İçine Baka Baka Hacir Gönül Yalanı Seçti
Sıklaştı Nefesim İçime Çektim Bir Hevesle Nafile
Soğurmu Yüreğin Ateşi Yediremez Bu Aşık
Hazmeder mi ? Beyhude Gidişti Gidişin Yazık
Karaya Vurdu Bu Yürek, Mechul Bir Durağım Artık
Duymasınlar Artık Beni, Görmesin Kimseler, Yeter
Bulmasınlar Kalbimi, Yandı Zaten Yeteri Kadar
Yaz Kıdemli Dost Kalem, Mechul Diyarda İlk Satır
Dur Yazma Dostum Sevgilin Kelam da Onda Kaldı ...


İhaneti bilmeyen eller ne bilir titremeyi
Yad etmek o günleri şimdi bana en büyük ihanetim Kaldırmalı her yükü bünyem, Zalim gülmemeli
Çaresi yalnız senden, Zamanım gelmedi mi?


Yalan Dogmalarda Mahkum Ettiğin Her Divane
Gün Gelir de Döndüğünde Hesap, Yine de Affeder
Sen İçerken Muaviye Şarabından Her Düşünde
Almadınsa Ağzına Sayılmaz Diyen Nefssin
Bin Ayrımın İçindesin, Sevgi Kaç Karattasın
Bu Dünyada Üsttesin ,Yarın Hangi Kattasın
Düşlerimde Berrak, Gerçeği Pasaklısın
Sen Karat Kalda, Ben Yoklukta Varlığım
Söyle Kim Kiminle Bir Can Olmuş İki Sayılamaz
Kaderi Suçlayıpta Kalp Hanında Çok Yürek Tutunmaz
Sen Severken Mahremini Afiyetle Yer Doymaz
Mazeretten İbarettir Bugün Aşklar, Tadılmaz...
Aşkı Alın Sizde Kalsın, Bende Hep Şikayet
Yalanlarla Büründüm Hep Baştan Sona İhanet
İzini Silemediğim Yaralar Var Öyle Bir İllet ki bu
Döküldü Hislerim Yine Bir Fasıl Nihavent