Fecr-i Ati - Kalbi Maruzatım

"Taş imiş kalbi maruzatımın, ağıt yakarım derinden"
Sahi, karanlıklar mı bastı gözlerimden
Bilirim görünmediğim çoktur el yüreklerinde
"Dilim dilim parelendim, zahirin sahtesinden"
Yenilir yutulur gibi değilim Ey zalim!
Ben ki sen gözünde küflenmiş ekmek iken...
"Duman eşlik eder tan yelinden geceye
Kaybolur burayı bilmeden içeri giren..."

Gülüm bin derd ile ağlardı kalpten içe
Diken olmasaydı rengi değmezdi göze
Sözüm sermeseydi hasmı tek hışımla yere
Çıkar mıydı söyle Fecr-i yek yürekle güne
Derdi büyük gelir her bir ferdin sözde kendine
Çöz de öyle cozla koçum davul dengi dengine
Savur yerden yere, kavur bendi dilde ister
Öldür orda bırak amma gör bedenden öte
El elinden hile ile, yalan yanlış aklı iç...
Göz bebeklerindeki kara delikten çıktın mı hiç?
Kabuklarıma kapandım ben gün dedim aylar oldu
Sabır taşım çatladı da uyumadım şu nöbette hiç...
Edilgendi olanlar, vaktin kemirgen halinde
Tellerime düşen akla birlik oldum o günlerde Değse rüzgar tenime çıldırırken içten içe
Yürüdüm dikenler üstünde, feda ettim kendimi

Bilmiyorum ne haldeyim, gidiyorum gündüz gece

Yoktu elde avuçta, yalnızdım her yarışta
Ölsem de bu mahrem çıkmayacak koğuştan
Biz babadan böyle gördük eğilmedik bir kula
Diz çökmez bu bacaklarım Allah'tan başkasına
Irmaklarım kurudu dost gözünden projelerde
Yanmadı ışıklarım hiç karanlık gecelerimde
Isınmadım ki ayaz alan dört duvar evimde bir kere
Köylü kaldım şehir özentisinde yıkık benliğimle
Susuz bir can yaşar mı ey gönülden fesatlar
Ruhu can çekişen yürek intihar eder mi, cevap ver
Katılsam size bedenden firar ederse ya ruhum
Diren desem de dönüşü yok bunun değil mi?
Selâ ver...
Dalgalandım duruldum, bu böyle gitmeyecek
Bir dalga vuracak bir gün, ardı büyüyecek
Usanmadan direndi bugüne dek ve direnecek
Fecr-i seste name bugün ve böyle yürüyecek...