Fecr-i Ati - Vuslatım Ölüm

Kimsenin Kimseden Bir Kalanı Yok,
Taptığın Bu Dünyanın Hiç Mi Bitişi Yok Sanıyorsun Önemi Yok
Yalandan Bir Görüntü Var, Gözünde 3 Boyutlu,
Bağımlılık Yarattı Sende Üzgünüm Yarın Bulutlu
Mechul Bi Gözle Bakıyorum Her An Hayata
Her Günün Karartısında, Belki Hayal Belki Maraz
Belirsizlik Ormanında Mapusken Düşünceler,
Ertesi Günün Damarlarında Rastladım Hep Kendime
Kafamı Kaldırmak İstesem Haberi Olur Şeytanın,
Önüme Dizilir Taşlarım, Habersizim Takılırım
Bazı Düşüp Yıkılırım, Canımı Sıkar Dikilirim
Eskisinden Daha Bir Güçlü Olmak İçin Direnirim
Duymasın Kimseler, Görmesinler Güçsüz Halimi,
El Gözüyle Sevmeyin, Ben Silerim Gözlerimi
Paylaşırım Defterimle Derdimi, Melal İçinde
Boğulurum da Size Uzatmam Elimi

NAKARAT
Ayaklara Mahkum Bir Baş Gibiyim
Kapattım Kalbimi Hiç Gibiyim Dokunun, Boşlukta Bir Taş Gibiyim
Atın Denizlere Bari Yol Bileyim...

Görmediyse gözüm bilmemezlikten geldiğim içindir
Silüetini görmedim diye âma diyenler biçimdir
Karanlıkta bakarak önyargılarına katmışsan öznemi
Tek sözüm var, soylu tohum eksen bataklığa bitermi ?
Tuz ruhu döksem ne fayda, kemiğin üstü temizlenir
Sakladığınız yeşillikler biter bir gün filizlenir
Bende ekerim tohumlarımı da geç verir meyvesini
İliklerinize işlemiş kiri atmak öyle kolay değil
Verem geçer amma yanlış tedaviyle öldürür
Üfürmeyin şu körpeleri, çömez ilmin çöptür
Yaşamadıkça görmedikçe zorun değeri düşüktür
Bilmedikçe muazzez döktür canım döktür
Meçhul bir ıstırabın kurbanıyım boşlukta
Bir bodrum katındayım, esrarlı bir loşlukta
Bir gün öyle açacağım ki lotus bana gölgedir
Saf ve kirlenmeden kalbim çıkacağım bu çamurdan