Ferhest - Yanıyor Kalbim

Verse 1

Hayatım bi film gibi, beni bilenler öyle diyor,
Onlar aynı kırk harami, bulduklarını yağmalıyor,
Onlar aç bi kurt gibi, gördüklerine saldırıyor,
Lan ömrümü çürüttünüz, köpekleriniz havlıyor,
Seni duyan kulaklar dinlediğine bin pişman,
Seni gören bu gözlere mil çektim perişan,
Şimdi biraz sinirli, biraz bezgin hayattan,
Yaşama sevincimi kaybettim arıyorum,
Gözden ırak olduk ya biz gönülden kovulmuşuz,
Rüzgarın gücüylede sağa sola savrulmuşuz,
Ne yaptığımı biliyorum, emin oldum kendimden,
Hayallerimin katillerini artık görmek istemem,
Şiddetle kınıyorum, taş kalbi kırıyorum,
Aş boyumu dalga bas git seni istemiyorum,
İstediğim tek şey huzur kusurlarım vardır elbet,
Uzun lafın kısası ben çok yoruldum anlayın...



[Nakarat]

gidiyorum artık, gergin olan ben, yanıyor kalbim, ah bilebilsen,
derman kalmadı bu ayaklarda,
destan yazdım bu şarkılarla...



Verse 2

Yırttım attım resimleri, istemiyorum eskileri,
Neler neler gördüm, bitti hayatımın üçde biri,
Boş suratlar sokaklarda, başım dönüyor hastayım,
Kaşım gözüm kaymış ama yıkılmadı ayaktayım,
Yıkılır mı sandın lan, ben hastayım kafadan,
Hayat gider rayından, rayın çıkmış yolundan,
Ayın bugün bilmem kaçı, adın neydi bilmem bacım,
Hacıvatsız karagözün anlamı yok anladın mı,
Anlayışsız bi çok insan takla attı önümde,
Bakla vardı ağzında potları kırdınız,
İnsanlar yüzsüz ve yüz verince tepeme çıktı,
Tepemi attıranda buydu, ferhest lafını şimdi koydu,
Giden gider fakat neden bende bütün yükler,
Seven yürek bu kadar ızdıraba yol açmaz,
İstediğin oldu mu nefret ettim şimdi senden,
Egon biraz doydu mu, adını sildim listelerden,