Ferman - İstediğin Gibi

Yoruldum biraz durun,
Hic kimsem yok Annemden daha duru,
Cok yoruldum biraz durun,
Hic kimsem yok Annemden daha duru...

Istedigin gibi bi Evlat olamadim,
Fakat ben istedigin gibi bi Evlat olmaya calistim herzaman,
Bilmiyorum galiba tek Sucum Güvenmek oldu benim hep Insanlara,
Biliyomusun Anne Cocukken daha firlamaydim,
Duruldum Yapraklarimi döktüler yikildim,
Üzeni üzdüm ve gidene Sirtimi dönüp büyüyünce gördüklerim,
tam Anasindan firlamaydi...

Inkar etmiyorum Cennetlik degilim tamam,
Fakat Cehennemde yalniz olmicam üzülme Ana,
Yanimda götürdüklerim pismanlik vermez bana,
Affet Ana üzgünüm ama mecburdum buna,
Cünkü yoruldum hep Hakli cikmak usandirdi,
Yanima aldigim o Kamil Kankalar cok esasliydi!

Hic kimsem yok Annemden daha duru...

Hep yanimdaydin sen hep, Yanimda ol nolur hic gitme...

Yinede Kader dedim sustum icime attim,
Hayat denen Bataklikta ben Bogazima kadar battim,
Olur dedim gecer dedim lan gecen her Gün Darbe yedim!

Hayir ben böyle olsun istemedim,
Gencligimi aldilar ben kimseye Kin beslemedim,
Gökyüzümden Aydinligimi caldilar bu kadar basit,
onlar icin Ölümü bile kucaklardim ne kadar yazik!

Sanki Eceli beklemek gibi birseymis birini sevmek,
Gözlerimden akan Yaslar Gecmisimden Hatirami?!

Ask denen birsey yok artik Anne merak etmiyorum,
Elimle kac Günü öldürdüm Katil bendim ama kördüm,
Cok Amatördüm artik görüyorum!

Cok yoruldum biraz durun,
Hic kimsem yok Annemden daha duru...

Hep yanimdaydin sen hep,
Yanimda ol nolur hic gitme...