Fetehattat - Hicran

Verse 1

İçim yangın yeri,bir yanım çoktan küllendi
Güven Dağlarıma Yüklü Karlar İndi
İster istemez duygularım sana teslim
Ne kadar yıpransanda seversin içinde beslediğini
Hayat ağlatmayı her insana Sanki borç bildi
Sevipte ayrı kalmak cehennemden beterdi
Kalp İster Her Zaman O Hissettiğini
Bu aşk gülle başlamıştı ama dikenle bitti
Geçmez Bu badireler,Avutan Sözler
Ben dertleri,dertler beni seyir eder
Her insan gerçekten seviyorsa özler
Güveni sorma varını yoğunu alıp gitti benden
Sen bilmezdin içimde depremler yaşardım
Zaman durmaz geçer şakaklarım beyazladı
En iştahlı halinde birden herşey kursağında kalır
Herkesi kendin gibi sanarsan bu en büyük hatandır

Nakarat

Bak halimin her zerresi hicran Bu yollar hüsran,sabrımla yok aram
Saadet bazen kapısını hiç aralamaz
Kendini kandırma umut bekleme seni kandıran yarından

Verse 2

Bir sonbahar bitti,diğer sonbahara merhaba dedim
Zaman olmuş bir dizi,kaoslar bıraktı iz
Aşklar lezzetsiz,düştüğüm kuyular dipsiz
Yaprak dökümüm devam eder sonbaharlar peşimdedir
Fetehattat bu derin sularda gezer
Birikti meşakkatler rüzgarlar sert eser
Sensizlikte duygularım şimdi bitap haldeler
Kalbinin etrafında sevgim durmadan tavaf eder
Senin yokluğunda bir hayli yoksulum
Neden bana çöl olup hep içimi kuruttun
Ben güneşten mahrum,yazlarım içimi dondurur
Kadını kandırmaksa hedef kahpelikler boldur
Tam istediğini almışken Engel olur kader
Kırıldı bu düşlerim şimdi hesap ver
Kalbim buz küpü oldu şimdi uzak güneşten
Buğulu cama dokundum geceler geçmez sensizken