Kanserdik
Ölüm her gün bir sinsi yılan gibi dolaşıyordu derilerimizde
Uydurma davalarla kapattılar hücrelere
Hastaydık
Yurtdışına gitseydik kurtulurduk belki
Bir buçuk yaşındaki kızlarımızı öksüz bırakmazdık
Önce, kolumuzu omuz başından keserek yurtseverlik borcumuzun diyeti olarak fırlattık, attık önlerine
Sonra, otuz iki yaşında bırakıp gitik bu dünyayı
Ecelsiz
Öldürüldük ey halkım!
Öldürüldük ey halkım!
Unutma bizi!